Grafiekenaar

Infografieken, niets dat zo wijs is. Ik heb vandaag op het werk een paar excel-grafieken licht aangepast voor publicatie in een tijdschrift.

De mannen van het communicatiebureau hadden—u houdt het niet voor mogelijk—gevraagd om een jpeg-versie van de grafieken.

Lijngrafieken. Bar charts en diagrammetjes en zo.

Aargh!

Ik heb die dingen allemaal opnieuw gemaakt in Excel, in zwartwit, en dan naar PDF omgezet en in Illustrator naar EPS-met-lettercontouren. Nee maar, grafieken niet alleen in bitmap vragen maar ook nog eens in een lossy formaat als jpeg! Ze zouden beschaamd moeten zijn!

Kijk, voorbeeld. Dit zou het kunnen geweest zijn mocht ik wat in het manuscript stond in jpeg aangeleverd hebben:

Grafiek-voor

…en dit is hetzelfde, met licht gewijzige lay-out, in png:

Grafiek-na

Altijd handig ook om weten in welk lettertype het boekwerk gedrukt zal worden, dat maakt het gemakkelijker om aangepaste letterypes in de figuren te gebruiken.

Bon, ik content van mezelf dus: typografische eerste hulp bij ongevallen, als het ware.

Tot vanavond, als ik de twee bovenstaande dingen aan een willekeurige buitenstaander (eum, mijn madam) toon, en die niet ziet wat het verschil is!

Ik toon het eerste, dan toon ik het tweede: “ja? wat is er anders?” Ik toon ze naast elkaar: “ah ja, er is een verschil. dat ander is beter gelijk”.

Gnii! Hoe is dat mogelijk? Hoe kan iemand het verschil niet zien tussen Times New Roman en Frutiger?  “Jamaar gij hebt dat al jaren gedaan en dat was uw werk en al,” is het zwakke excuus. Pff.

Enfin ja. De grafiekjes waren eigenlijk een ander verhaal. Het gaat om wetenschappelijk verantwoorde dingen, dus ik verander er naar inhoud niets aan, maar ik zou eigenlijk de volgende keer wel eens durven doorvragen bij de auteur van de grafieken. Pak deze:

Chart-voor

Moest in zwart-wit gedrukt worden, en ik kreeg schele hoofdpijn van de onderkant van die staafjes; dus ik heb er dan maar iets dergelijks van gemaakt, met praktisch geen enkele wijziging:

Chart-na

Nutteloze randjes en lijntjes en achtergronden weg, fonts aangepast, van licht op donker naar donker op licht gegaan, that’s it. Maar eigenlijk…

De titel bevat ook de legende (“wide column” en “narrow column”). Zou het niet beter zijn die titel gewoon “Employment and Unemployment rates (2002)” te maken en dan een legende onder de grafiek te zetten? Zou het niet beter zijn om met de kleur van de staven te werken in de legende in plaats van met de breedte ervan?

De data staat over twee assen: links “employment” in % en rechts “unemployment” in %. Zijn die twee niet eigenlijk meetpunten van één ding dat samen tot 100% komt, eventueel met nog ergens een stuk “andere”? Zou het niet beter zijn om de twee op één as uit te zetten kwestie van eerlijkheid? Nu lijkt het alsof er meer mensen geen werk hebben dan wel in Polen bijvoorbeeld!

En eigenlijk, als dàt het geval is, zou het niet beter zijn om met een stacked 100% bar-ding te werken? Met onderaan bijvoorbeeld “emplyment” en bovenaan “unemployment”, quitte van dan in het midden een witruimte open te laten?

‘t Zijn vragen. Zonder antwoorden. Volgende keer ga ik het toch eens vragen.

Als er volgende keer tijd is natuurlijk. 🙂

werkdesign

6 reacties op “Grafiekenaar”

  1. Helemaal akkoord, dag en nacht verschil enzo.
    Maar ge gaat mij niet vertellen dat die jpg’s op iet of wat degelijke kwaliteit zijn gecomprimeerd. Ik schat quality setting 4 of 5 in Photoshop. Kijk, 13.5kB. Uiteraard krijg je dan artefacten.

    *slikt woorden in*

    Dju die png is 8kB. Pwned :/

  2. De png ziet er op een scherm veel beter uit dan de jpg. Dat is een bekend fenomeen voor lijntekeningen.

    Is zo’n png ook geschikt om te drukken? Ik dacht dat in zo’n geval tif op eps beter was.

    Maar ik ken er de *** van hoor. Dus ‘t is zomaar een veronderstelling.

  3. Ik denk dat InDesign en andere moderne dtp-software wel overweg kan met png, maar inderdaad: als het voor afdrukken is, doe ik EPS of TIFF.

    Maar in dit geval heb ik ze dus een vectoriële EPS geleverd in plaats van de JPEG.

  4. Zeer herkenbaar verhaal. Als ik voor onze vereniging een programmaboekje samenstel met advertenties, sta ik er ook telkens weer versteld van wat sommige middenstanders maar zelfs ook firma’s durven aanleveren. Onwetendheid is één ding, daar kan ik wel begrip voor opbrengen, maar als je met het blote oog ziet dat het aangeleverde van een inferieure kwaliteit is, dan stel ik mij daar toch ook vragen bij. Ik maak zo’n advertenties dus dikwijls opnieuw, kwestie van ons eigen ‘eindproduct’ deftig te houden.

Reacties zijn gesloten.