Ik was naar het nieuws aan het kijken. Zelie komt naar boven, ze hoort nog net het einde van een item over het aantal kindjes geboren in 2005.
Ze wacht een minuutje, draait zich dan naar mij met priemende ogen en strenge stem—en vraagt me, Torquemada waardig:
– Hoeveel kindjes zijn er geboren?
– Eum, ik weet het niet…
– Ha. Ge zijt dus niet aan ‘t het luisteren?
– Eum, niet echt goed, nee.
– (verontwaardigd) Waarom kijkt ge dan?! Als ge toch niet aan het luisteren zijt! Ah ja!
Hm. Minder caffeïne voor onze dochter ‘s avonds, me dunkt.
Of meer alcohol. Daar worden ze kalm van, de kindertjes.
of meer cafeïne voor de papa, dat hij beter luistert 😉