Een week comedy smaakt naar meer.

Toevallig na een documentaire over gifgas (gazze!)blijven hangen op Canvas.

De Rechtvaardige Rechters.

Euh, en dan klagen mensen over het niveau van De Kampioenen of zo? Was dit een bijzonder slechte aflevering, of ben ik te veel gewoon?

Ik lach om zeer veel, maar dit liet me siberisch.

Het concept: drie mannen achter een tafel (ik herken een broer Grootaers en pdw) zitten belegen toogpraat af te lezen van een papiertje. Een hele zaal vol mensen lacht occasioneel een vettige lach, en als er iets “gewaagd” gezegd word (voorbeeld: “ja, sinds Margriet lesbisch is, begint ze zich te forceren hé”) doet dat publiek allemaal in koor oooooooóóóhh.

Tiens, nu stelt een dame uit het publiek zogezegd “spontaan” een vraag, en die drie typen beginnen “spontaan” een variatie op “café zonder bier” te zingen. Zowat hetzelfde als indertijd het slechtste stuk uit Alles Kan Beter.

En nu lezen en zingen ze uit De Druivelaar, lijkt het wel. De Druivelaar is grappiger. Het helpt ook dat we daar doorgaans maar één grol per dag van moeten aanhoren.

Voorstel van reddingsplan voor vlaamse humorprogramma’s op televisie: opnames gedurende anderhalf uur. Goeie tekstschrijvers. Een stal goeie tekstschrijvers. En dan: goeie acteurs die kunnen doen alsof ze spontaan zijn (zie ook: Paul Merton, Ian Hislop, Phil Jupitus, Bill Bailey). En dan: anderhalf uur terugbrengen tot 25 minuten goeie televisie.

televisiecanvasrechtvaardige rechters