‘t Zat er al een tijdje aan te komen, maar bij deze dus helemaal definitief:

Ik weet eigenlijk niet wat ik ga missen: ik las Struikgewas niet.

Om te beginnen om een zeer persoonlijke reden: ik had gezegd dat ik me erin zou engageren, maar het is bij één artikel gebleven. Ik bleef mezelf zeggen dat ik dringend meer moest schrijven, en dat ik er eigenlijk eens werk van moest maken, en ondertussen kreeg ik schuldgevoelens als ik nog maar naar de site keek, en enfin, ik kwam er dus niet toe.

Na verloop van tijd ging dat gevoel wel weg, en eerlijk gezegd: dat was eenvoudiger omdat ik werkelijk niemand, geen enkele van al de mensen die meewerkte, ook in ‘t echt ooit had gezien, laat staan kende—ik las eigenlijk geen van de weblogs van de deelnemende schrijvers. En dat ik behalve ene paar keer per mail ook niet echt gecontacteerd werd of het gevoel had tot een “community” te behoren. Persoonlijk lijfelijk contact “in het echt” is niet noodzakelijk echt nódig voor een dergelijk project, maar het helpt wel, denk ik.

[contrast met Gentblogt: elke nieuwe schrijver krijgt een persoonlijk inlwijding, ergens bij iemand of op café in ‘t echt, waarbij hem/haar het geheel uitgelegd wordt, er zijn regelmatig vergaderingen, en we doen regelmatig ook wel dingen samen—gemakkelijker aangezien we per definitie rond Gent bezig zijn natuurlijk]

En uiteindelijk, en définitive, was ik geen lezer omdat ik denk ik in een ander stuk blogosfeer zat. Ik lees redelijk wat weblogs, ook in Het Vlaemsche Land, maar op de weblogs die ik lees, kan ik me niet herinneren veel links naar Struikgewas gezien te hebben.

Niet alleen een kwestie van incestueusiteit, denk ik, gewoon een kwestie van met andere dingen bezig zijn.

Enfin ja, ‘t is voorbij. Heb ik veel gemist? Highlights van een jaar Struikgewas, ergens? [naar analogie van — ?]