Ja, zó gaan de dagen wel rap voorbij natuurlijk: zondag tot na middernacht gewerkt, maandagochtend dokters, maandag tot laat op het werk, dinsdag heel de dag werk inhalen dat ik maandag niet heb kunnen doen wegens te druk met nog ander werk, woensdag weer dokters, donderdag op de kinderen passen—de ploerten zijn op vakantie!—tot ‘s avonds wanneer het van vergaderingsken is, vrijdag op de kinderen passen—ze zijn nog altijd op vakantie!—tot ‘s avonds wanneer het van etentje is, en hop: weekend.

Afijn.

De dokters, ‘t was een verhaal met wisselend succes. Om te beginnen dokter vrouwendoktoor: verslag bij mijn betere helft.

En dan de huisarts, omdat ik wel benieuwd geworden was naar het verslag van de uroloog vorige keer.

[ik was begonnen aan een hele uitleg in detail, maar toen bedacht ik dat het eigenlijk nog tot rechtszaken moet komen en alles, en dat ik eigenlijk best niet al te veel zeg, ha!]

[’t zal voor later eens zijn]

[Lang verhaal kort: ik had zeer duidelijk iets begrepen, maar in een brief zou iets anders staan dan wat ik echt wel weet begrepen te hebben.]

Enfin dus: woensdag verduidelijking. Onderzoeken, vermoed ik, en gesprekken. De hele dag in Brussel.