Kinderen. Zelie is làng zo goed niet in rekenen als Henri—zij is wel dacht ik bij de beste van de klas voor rekenen, maar ik denk dat ze meer taalbegaafd dan wiskundig begaafd is.

Vandaag was het nog eens kangoeroeklas, en ze is kwaad thuisgekomen.

Kwaad op de meester, want die heeft haar doen verliezen bij het schaken. Hoe dat precies in zijn werk ging, weet ik niet, maar ik denk dat het wellicht iets was waarbij de meester haar niet tegenhield als ze zetten deed waarbij ze stukken zou verliezen.

In ieder geval heeft ze vandaag dus haar allereerste stappen op schaakgebied gezet. Ze weet nu al hoe alle stukken bewegen, ‘t is nu zaak van het te leren.

Ik ken wel alle spelregels van schaken, en zoals bij veel dingen kan ik een mooie partij wel appreciëren, maar het zelf spelen, daar heb ik nooit genoeg werk voor over gehad. Ik vraag me af of Zelie het graag gaat doen: zij is ook nogal geneigd snel resultaten te willen. Benieuwd of ze in die kangoeroeklas geduld leert en zo.