Houd u vast aan de takken van de bomen: ik ga klagen over software van Adobe.

De mannen van Adobe maken, door de band, mijn favoriete software. Ik weet dat objectief gezien het niet allemaal koek en ei is, dat Photoshop bijvoorbeeld voor mij misschien wel een prachtig programma is, maar nodeloos ingewikkeld voor mensen die er nu mee beginnen.

Dat het nonsens is dat er een hele resem “adjustments” onder “image” staan, en dan ook nog dingen schijnbaar arbitrair verdeeld over talloze subcategorieën bij “filter”, en dat sommige dingen in een adjustment layer kunnen en dus niet-destructief, maar andere zondeer aanwijsbare reden niet, en dat er honderden semi-verborgen opties en shortcuts zijn.

Tuurlijk zijn daar redenen voor: de duzende tutorials en actions, en de miljarden man-uren geïnvesteerd in het opbouwen van motorisch geheugen, bijvoorbeeld. Maar toch, slechte punten voor Adobe, en ze gaan er toch ooit eens werk van moeten maken.

Maar goed: ik heb er dus geen probleem mee, met de interface. Meer nog: I revel in it. Ik heb er een niet eens zo stiekem plezier in, dat ik dat programma zo ongeveer binnenste buiten ken.

Dus daarover geen klachten behalve in het abstract.

Nee, mijn klacht is dat Adobe Bridge doet alsof het een Macintosh is.

Foto’s komen vanop mijn fototoestel binnen op mijn computer in een directory onder My Pictures, bijvoorbeeld voor de foto’s van vandaag is dat c:\my documents\my pictures\20060425.

Daar doe ik dan een eerste schifting, ken ik metadata toe, en als dat gebeurd is, versleep ik de hele folder naar twee plaatsen op mijn systeem: een externe harddisk (f:) en een interne harddisk (d:). Daar staan ze in folders als f:\foto\2006\04\20060425.

Als ik op een dag meer dan één keer foto’s download van mijn fotomathilde, dan zijn er twee opties. Ofwel stond er al een 20060425 in My Pictures, en dan maakt mijn download-dinges een 20060425 01 aan. Ofwel had ik de eerste 20060425 al verwerkt en verhuisd, en dan doe ik mijn metadata-werk in een tweede, nieuw aangemaakte 20060425 en smijt ik die na afloop naar hun definitieve plaats.

Als ik die tweede, “nieuwe”, 20060425 versleep naar een plaats waar er al een eerste, “oude”, 20060425 stond, geeft Bridge me de volgende waarschuwing:

Bon, naast het detail dat No en Yes omgewisseld zijn: het resultaat van op “yes” duwen is dat de oude 20060425 verwijderd wordt.

Dus: heb je een folder met 150 foto’s erin, en sleep je daar een tweede folder over met dezelfde naam en 37 foto’s erin, dan worden die 150 foto’s zonder boe of ba verwijderd en vervangen door de 37 foto’s.

In Explorer gebeurt dat niet. Daar krijg je in een dergelijke situatie dit te zien:

Nu, ik spreek me niet uit over de wenselijkheid van de ene of de andere optie: ze hebben allebei hun voor– en nadelen. Ik persoonlijk heb meer te maken met situaties waarbij de Windows Explorer-manier van werken me beter uitkomt.

En de beste manier is om iets te doen als wat Directory Opus, mijn Explorer-vervanger, doet:

Het punt is dat Adobe in Bridge ook Windowsgebruikers het Mac-model opdringt.

Dat is verkeerd, onnatuurlijk, dom, en ronduit gevaarlijk. Dergelijke low-level dingen mógen niet zomaar veranderd worden om user interface-“compatibiliteit” te houden tussen Windows en Mac.

Nog een goeie zaak dat mijn oude 20060425, met 150 foto’s erin, in de Recycle Bin terechtgekomen was en niet reddeloos verloren. Rechtermuisknop erop, restore, en ik kreeg deze te zien:

Een dikke vette “yes to all” heb ik geklikt.

Nee maar.