Ik ben vandaag een vlaams boek beginnen lezen. Met de bedoeling er een bespreking van neer te pennen.

Ik heb niet de gewoonte boeken te bespreken.

Ik heb nog minder de gewoonte om nederlandstalige boeken te lezen.

Ik loop lastig van dat boek: het zijn verhaaltjes, en alvast de twee eerste vond ik banaal en knullig.

Ik erger me enorm aan taalgebruik dat in mijn opinie verkeerd klinkt. Dingen als “de roltrap, zij stopte”, en dingen als vier keer op drie pagina’s lezen “het was of het X was”.

Ik denk dat het niet goed is om zeer slechtgezind aan een boek te beginnen.

Ik denk dat ik het hele boek maar twee keer ga lezen, in de hoop dat het bij herlezing beter wordt.

Het is of ik een snob ben, maar dat is het niet, enfin denk ik toch. Het is of ik nog geen enkel goed nederlandstalig boek gelezen heb in jaren. Het is of het allemaal overroepen dingetjes zijn, die in pakweg een ander taalgebied nooit een uitgever zouden gevonden hebben.

update: ‘t ligt er ook wel aan met welke ingesteldheid je leest. Op het perron zonet het tweede verhaaltje in de bundel herlezen, en deze keer was ik er wel van gepakt, en vond ik het wel goed, en stoorde het taalgebruik me niet.

And so it goes.



Reacties

2 reacties op “Neederlandsch”

  1. Wreed spijtig hé. Zijn twee romans zijn nochtans zeer de moeite waard; daarom wou ik deze liever niet bespreken.

  2. Maar over welk boek heb je het Michel ?