‘t Is om moedeloos van te worden.
Als ik een meneer zou zijn die huizen metselt, dan zou ik vandaag het volgende meegemaakt hebben:
- Hey Michel, maak ons eens een bungalow voor twee volwassen mensen?
- Hey, perfect, bedankt. Uitstekend!
- Euh, of nee, eigenlijk: er zou nog een verdieping bij moeten.
- Hey, uitstekend, merci! Goedgekeurd!
- Zeg, kan daar nog een kelder onder?
- En eigenlijk, we hadden graag drie kinderkamers gehad.
- Wow! Groots! Zeg, bedankt hé.
- Zeg, sorry hoor, maar we willen er nog een badkamer bij, kan dat nog? Sorry hoor!
- Goed, merci! Zeer mooie badkamer, echt waar bedankt.
- Ah ja, nu dat ik er aan denk: die tweede badkamer zouden we liever op de zolder hebben.
- …en de eerste badkamer, kan die alsnog naar de kelder verhuizen?
- …o, en eigenlijk, het moesten geen kinderkamers zijn, maak er maar een sauna en een wijnkelder van.
- Bedankt hé, appreciate it.
- …
- …
- Euh… Michèèèèèl… we zouden eigenlijk alles willen houden zoals het is, we zijn heel tevreden, maar we zouden het graag in dit prefab tuinhuisje zien.
- En we hebben al beloofd dat het klaar zou zijn tegen vanavond.
GNAARGHH!
Steven schreef een tijd geleden:
Niemand stelt zich vragen bij het vakmanschap en de expertise van een goede plakker. Waarom denken zovelen dan ineens zoveel van webtechnologie en tinternet te kennen?
Wel, inderdaad. Als een goeie metselaar kan zeggen “sorry jongens, maar we hebben écht een vensterbank nodig of we gaan vochtproblemen hebben”, waarom kan een websitemaker dat dan mutatis mutandis niet zeggen?
Waarom moeten er altijd eindeloze discussies zijn?
Mag ik écht geen knipperende advertentie op de homepagina zetten? NEE.
Kunnen we niet een paar kleine uitzonderingen maken, hier, hier, en daar? NEE.
Moeten we écht consistent zijn van departement tot departement? JA.
Waarom mag het algemene logo niet weg op mijn pagina? DAAROM.
En, zou een nóg minder geduldige mens dan mij daar aan toe durven voegen, laat mijn hoofd gerust dat ik mij met nuttiger dingen kan bezighouden!
Reacties
24 reacties op “Vermoeiend”
Wat Michel zegt. . Gepost door Bart op 24-05-2006 – Waarheden als koeien – Reageer (1 reactie)
Bv. met vertalingen Japanse namen : ge zit serieus achter, vriend.
So true it hurts.
Lol, Michel, je vat hier zo ongeveer mijn voorbije week samen
En ik ben er zeker van dat er nog zijn bij wie dit bekend in de oren klinkt.
En het dringt niet door he, klanten, verkopers, tot sommige projectleiders toe, ze blijven het steeds weer opnieuw doen.
Nja. Nuance. Als iemand een fotobewerkingsprogramma gebruik om een kader rond zijn foto’s te zetten en je zegt: “Neen dat kan niet!” Dan snapt die persoon dat niet omdat die ziet dat het wel kan (op zijn manier). Als je dan zegt: “Neen dat kan niet dat doe je beter met css.” (en verder geen uitleg) Dan snapt die persoon dat nog minder, want die weet niet wat css is en raakt nog meer gefrustreerd want die denkt dan: “Nu kan en doe ik eens iets leuks en dat pakt die techneut me af want hij weet alles beter, wil alles zelf doen en ik mag niet meer meedoen.”
Leg uit waarom “neen” en dan gaat het vanzelf. Een metser moet ook uitleggen waarom je best geen fundamenten op een zolder kan leggen. Maar ja, daar kruipt tijd in.
De grote ‘merde’ in die zaken is dat alles veel te snel evolueert, een groot deel van de gebruikers met oude technieken werken, denken dat ze daarmee goed werk leveren en er maar een kleine minderheid is die tijd heeft om mee te zijn met nieuwigheden en standaarden.
Het zal altijd zo zijn en altijd een bron van wrijving zijn tussen de meelopers en de kopgroep. Er vermoeiend allemaal, voor iedereen. Soms denk ik dat het leuk zou zijn dat standaarden defintitief zouden vastliggen.
Anderzijds: hoe saai zal het dan niet zijn.
Ik had het niet over css.
Maar als je wilt dat ik dààr iets over zeg… Dàt is het equivalent van de metser die zegt “gebruik geen snelbouwsteen om uw gevel te maken”, en de bouwheer die zegt “FASCIST! WAT IS DAT VOOR NE ZEVER! IK KAN TOCH WEL SNELBOUWSTEEN GEBRUIKEN WAAR IK WIL! DAT IS VERDOMME MIJN ENIG PLEZIER EN GE GAAT MIJ DAT NU OOK NOG AFPAKKEN GIJ GORE KLOOTZAK!”.
En dat die metser daarop zegt, “sorry, snelbouwsteen is voor achter een spouw, geloof mij vrij, er is een reden waarom we gevelsteen gebruiken voor gevels”.
En dat de bouwheer dan begint te krijsen “SPOUW???!!!! KLOTERIJ SMEERLAP!!! ALS HET ZO ZIT BOUWT UW HUIS ZELF IK BEN VOORT”
Als de bouwheer gezegd had “Euh, sorry, geen idee wat een spouw is, en waarom precies mag ik geen gevelsteen gebruiken?”, zou daar een duidelijkere uitleg van de metser op gekomen zijn.
Dus inderdaad, ja, de analogie gaat nog altijd op.
Bij een metser zouden ze de vraag nooit stellen of zouden ze nooit zo lastig doen, omdat ze beseffen dat metser zijn een vak is en dat ze het ook niet allemaal weten. Bij een electricien hetzelfde, bij een schilder, een architect: ook hetzelfde.
Maar bij een websitebouwer denken ze plots dat ze het allemaal beter weten. Want ah ja, ’t iedereen kan in een weblogeditor een tekstje pompen hé?
Misschien moeten ze het allemaal véél moeilijker maken, zodat er maar héél weinig mensen er iets vanaf kunnen en pas na een gedegen opleiding van 4 jaar (minstens) en een stage van 2 jaar bij een meesterwebmaster. En met een diploma en een toelatingcode met selfdestructing websites als je die code niet hebt.
Adem in.
Adem uit.
Sluit uw ogen.
Think happy thoughts.
Héél herkenbaar allemaal.
’t is allemaal de schuld van die wysiwyg-toepassingen à la Frontpage. Deze geven de illusie dat iedereen mooie en goede websites kan bouwen met hier en daar een foto op een pagina te slepen, een linkje te leggen en wat tekst vetjes te zetten.
Waar is den tijd dat je websites moest maken in notepad, in zuivere html-code, waarbij je pagina keihard op haar bek ging als er een tagje verkeerd stond of niet afgesloten was volgens de regels van de kunst.
Nee, voor mij geen BRICO-websites, maar goede en degelijke sites gemaakt door vakmensen. Zoals in alle sectoren maken vakmensen immers het verschil!
Misschien moet er maar eens een erkenning komen voor prof-Internet-vakmensen.
Bij mij is dat altijd het nichtje.
“Ja maar, zijt gij dat wel zeker, dat ik een vergoeding ga moeten betalen als ik niet meer ga werken ? Want het nichtje van mijn vrouw studeert ook het eerste jaar rechten, en die heeft gezegd enz. enz.”
En dat dan altijd door mensen waar ge volledig uit menslievendheid gratis en voor niets tijd voor maakt om problemen op te lossen.
(Vervolg is natuurlijk dat ze uiteraard het advies van het nichtje volgen. En dan komen bleiten)
Bwah, één en ander hierboven houdt geen steek vind ik: je krijgt dat soort discussies niet tussen bouwheer en plakker/metser omdat voordat er één steen gelegd wordt gans de bouw in het lang en het breed is doorgesproken met een architect en in detail op papier gezet. En die architect zal er ook wel zijn werk mee hebben om sommige mensen te overtuigen dat een plat dak op een huis in fermettestijl niet echt een goed idee is. En Sommige architecten slagen daar al beter in dan andere.
Als dit soort discussies opduiken bij websites is dat volgens mij omdat er geen “architect” met kennis van zaken (wie dat dan is, doet er minder toe) aan het werk geweest is die zijn tijd gestoken heeft in het uithoren van de klant, zijn probeem in een breder kader zetten, argumenteren waarom oplossing zus of zo beter is dan een andere, en het in detail op papier zetten van het hele ding, zodat dit soort toestanden vermeden worden.
Volgens mij ligt dat voor websites niet anders dan voor huizen, ’t is kwestie van er tijd in te steken.
@Peter: allemaal goed en wel als het mogelijk is om dat te doen.
Als je het nu eenmaal moet uitvinden terwijl je er al mee aan het werken bent, dan liggen de zaken net even anders.
Als je een opdracht krijgt, bijvoorbeeld om een tijdschriftje te maken van pakweg 16 bladzijden, en de deadline ligt op morgenavond… en dan komen ze morgenmiddag af met de boodschap dat er drie artikels verdwijnen en vervangen worden door vier nieuwe, en dat de cover anders moet want de grote baas ziet liever zonnebloemen dan treinen. En dat ze dan alle paginavullende foto’s leveren op 640×480 pixels in GIF.
En dan kan je wel zeggen dat in het ideale geval we eerst een prototype maken, en een stijlgids, en dat we met de klant rond tafel zitten om te bespreken en uit te leggen hoe het materiaal aan te leveren, en dat we een proper projectje opstellen, met een gantt chart en een critisch pad, en watnog… maar dat verandert niets aan het feit dat de opdracht binnen kwam op dinsdag, dat we nu woensdag 11 uur zijn, en dat het allemaal bij de drukker moet zijn vanavond vóór 20 u.
De ideale wereld van mooie projectjes en alleen maar doen wat je wilt, en alleen maar met goeie klanten samen werken, is in de praktijk vaak héél erg ver weg.
En, vrees ik, in veel bedrijven is het vaak zelfs zo dat als je dan probeert één en ander wat structureler aan te pakken met consultatie op voorhand en duidelijker afspraken en planning en dergelijke, dat je heel erg moet oppassen om niet voor regelneef en lastigaard uitgemaakt te worden. Want de realiteit in veel bedrijven is dat het echt niémand kan schelen hoe iets werkt, àls het maar werkt.
En dat de meeste mensen geen millimeter verder dan hun eigen neus willen denken. Alles, àlles is uit te leggen en de overgrote meerderheid van de problemen zijn te vermijden gegeven resources (tijd, mensen, geld, ruimte, …) en gegeven goeie wil. Maar die zijn er lang niet altijd, helaas.
“uithoren van de klant”?
Meneer wij hebben u de uitleg al gedaan aan de telefoon, doé het gewoon en sta onze tijd niet te verdoen. Time is money.
“zijn probleem in een breder kader zetten”?
Breder kader? Meneer, het is uw taak niet om filosofie te doen op onze kosten. Wij willen gewoon een database voor onze vertegenwoordigers”.
“argumenteren waarom oplossing zus of zo beter is dan een andere” ?
Meneer, ge moogt gij zeggen al wat gij wilt, ik versta daar toch niets van.
“het in detail op papier zetten van het hele ding” ?
Maar meneer toch, als gij denkt dat iémand dat hier gaat lezen… dat is allemaal tijd die ge beter zoudt steken in programmeren.”
En hoor ik u dan zeggen “loop daar dan zo rap als mogelijk van weg, van een dergelijke opdracht”?
Wel, làng niet iedereen verkeert in de luxueuze positie waar dat zomaar kan.
Oei oei. Gelukkig is er een verlengd weekend. Bouwverlof! 🙂
Dat die ideale wereld niet bestaat, moet ge mij niet vertellen, ik zit hier zelf in een West-Vlaams familiebedrijf 🙂
Ik bedoel: ten gronde is er geen verschil tussen bouwen van een huis of een website: als het niet eerst wordt uitgetekend betaal je het achteraf toch terug in slechte kwaliteit, verloren tijd en irritatie van beide kanten. Maar bij huizen is een architect verplicht, bij websites niet:-)
(en mocht een architect niet verplicht zijn, ik zou ze niet te eten willen geven, de Vlamingen die zelf wel eens een huis zouden tekenen)
Michel -en anderen- we richten een zelfhulpgroep op voor webprofessionals 🙂 Er zullen bokszakken aanwezig zijn waarop foto’s van kwelgeesten kunnen bevestigd worden en een shoutbox waar je loeihard kan brullen en schelden dat het geen zicht meer is. Achteraf volgen er groepsgesprek waar we luidop dromen van de perfecte webwereld. Een wereld waar men naar ons waardeert voor onze kennis en vakmanschap, en waar we bovendien ook niet langer moeten bouwen op het verraderlijke puin van de browseroorlog. Daarna keren we allemaal volledig zen wezend terug naar de echte wereld 😉
Mag ik even een kleine “kanttekening” plaatsen?
Michel heeft gelijk dat het $%&@!! is wanneer degenen die de inhoud moeten aanleveren, zich met de praktische uitwerking gaan bemoeien.
Tot op het punt waar mijn stokpaardje om het hoekje komt kijken: ik kan het niet verdragen wanneer mensen die verantwoordelijk zijn voor de technische uitwerking van een opdracht zich met de inhoud bemoeien. Bij ons (school) is dat vaak het geval en ik kan me niet inbeelden dat het elders beter zou zijn.
In uw metafoor:
bouwheer: “ik wil dat je mijn gevel afstoomt ipv zandstraalt”
werkman: “dat bestaat niet!”
bouwheer: “bij onze buur is het zo gedaan”
werkman: “dat is onmogelijk!”
etc…
Leuke vergelijking met huizen bouwen …
Als architect maak je dus net hetzelfde mee. En niet alleen met bouwtechnische kwesties, want die zijn vaak met een degelijke uitleg te weerleggen. Nee, het gebeurt vooral met functionele, gebruiksmatige zaken die voor de klant (gebruiker) niet altijd evident zijn en niet zo gemakkelijk uit te leggen.
Het gaat dan meestal over het veranderen van gebruiksgewoontes of patronen… zoals eten in de keuken, een nooit gebruikte eetplaats aan de andere kant van het huis…
‘Maar alléé meneer den architek waarom is dat nu nodig zo een raam in die muur, ik wil daar mijn kast zetten, want de marcel heeft gezegd dat je dat beter zo kunt doen en die heeft zelf zijn huis gezet, maar jullie willen altijd je gedacht doen, maar tis wel met ons geld hé’
Architecten ondereen zuchten dan wel eens en kijken meewarig naar andere mensen die jaren gestudeerd hebben om hun “vak” onder de knie te krijgen.
Als de dokter zegt het is A, dan zegt er toch ook niemand ik heb liever B…
De vergelijking met een huis is perfect. Ik gebruik zelf deze ook regelmatig. Probeer mensen maar eens duidelijk te maken dat webruimte een basis kan zijn voor je site of dat je php site niet op een cd-rom ed. zal draaien. Lang leve de belg met zijn baksteen die daarmee dingen wél kan inbeelden.
@b: i. doet dat wel 🙂
Heel begrijpend alle reacties gelezen. Zoals in elk vak zijn er goede en minder goede. Op welke basis moet een klant kiezen ? Op basis van referenties ? Dat zegt niets over de onderliggende code, flexibiliteit, etc.
Ik vind het eigenlijk niet abnormaal dat een klant vragen stelt, suggesties doet, zegt dat hij andere zaken gezien heeft, etc. Ik vind het absoluut niet evident dat een klant zomaar aanneemt wat een webdesigner zegt. Als ik mijn ‘product’ (geen websites) verkoop, moet ik ook tijd steken in het uitleggen van ‘domme’ vragen.
Is dat soms frustrerend ? Natuurlijk. Veel vragen kan je echter vermijden door wat tijd te steken in het bouwen van een vertrouwensbasis.
Als full-time webbie kan ik alleen zeggen: “Jajajaja, Helemaal gelijk” 🙂
Wel nog een aanvulling. Een metser bouwt een huis, en daar kan achteraf niks meer aan veranderd worden. Er komt dus ooit een moment waarop de klant de knoop moet doorhakken.
Een website kan ALTIJD nog aangepast worden. En geloof me, ze maken maar al te graag gebruik van die mogelijkheid. Projecten die gepland waren om in 3 maanden af te werken, en die uiteindelijk meer dan een jaar aanslepen zijn hier geen uitzondering. Enorm frustrerend.
Gedeeltelijk akkoord.
Want in mijn ogen hangt veel af van het karakter van de persoon die het woord voert bij de klant. Blijkbaar zijn er maar weinig mensen bij die echt “nee” kunnen of durven zeggen! Ik geef toe dat het niet altijd makkelijk is, zeker niet als klein bedrijf, maar konstant gattelikken is volgens mij niet de juiste manier van werken.
[…] Your page is on StumbleUpon […]
[…] Wat Michel zegt. […]