Een belangrijke groep in het Brusselse heeft al een hele tijd een website.
Het is een groep met verschillende doelpublieken in binnen– en buitenland. Met verschillende boodschappen en dignen te zeggen en te verkopen.
Ik weet niet of ze er helemaal uit zijn wat hun doelpubliek precies is, en welke boodschappen ze precies willen overbrengen bij hun doelpubliek. Ik weet zeker dat ze er geen flauw idee van hebben hoeveel mensen er naar welke pagina’s van hun bestaande website gaan kijken. Ik weet nog zekerder dat ze geen idee hebben wat mensen van hun website vinden, en of hun boodschappen, wat die ook zijn, overkomen.
Nu moet de website aangepakt worden. Wat doe je in zo’n geval? Wat is in zo’n geval het allereerste probleem dat je aanpakt?
Een evaluatie van wat er nu is? Een strategie opstellen? Een project definiëren? Een meeting met alle stakeholders, en met mensen die van websites afweten erbij?
Nee hoor: een stagiair aannemen om de website te vernieuwen. En wat is haar eerste vraag aan de mensen die van websites afweten? “In welk formaat moet de inhoud aangeleverd worden?”
Inderdaad. Zucht.
We zijn in België door de band nog heel erg ver van professioneel websites maken.
Geschreven al luisterend naar: Tori Amos – Strange Little Girls – Time
Reacties
7 reacties op “True story”
En doelstellingen. Altijd beginnen met doelstellingen. Gelijk wanneer, waarom.
Altijd eerst doelstellingen.
Welja, da’s wat ik bedoelde met “strategie”: wat hebben we, waar willen we naartoe, waarom, hoe, yada yada.
Godgeklaagd soms.
In mijn gedachten, kan je maar een strategie opstellen eens je een doel hebt.
Ik definieer “strategie” persoonlijk als een plan om doelstellingen te bereiken. Maar misschien kan je het ruimer interpreteren.
Definities hé. Ik bedoelde het in de zin van Jesse James Garret’s diagram.
Maar in ieder geval: de eerste stap is misschien best niét een stagiaire die komt vragen “hoe moet ik de teksten aanleveren?” 🙂
Ach, ’t is overal zo. Zo werd hier einde vorige week (vrijdag dus) een applicatie in productie gezet waarin een hardcoded userid stond (ongeacht de userid waarmee de gebruiker de applicatie opstartte). Een overblijfsel van een debugsessie, zeker?
Dat is opzichzelf al een “WTF?”, maar de persoon verantwoordelijk voor de applicatie (en degene die de hardcoding had achtergelaten) is voor 2 weken op verlof.
Goed bezig, gasten. 😉
In welk formaat?
Op ponskaarten natuurlijk! Wat anders, stom kieken?!
Die stagairs van tegenwoordig…
@Bart: geloof me, er is een heel groot verschil tussen een tekst als word-bestand, of een txt-bestand krijgen. Kieken.
Maar Michel heeft gelijk. Iedereen wil een “websaait”. Wat de bedoeling er juist van is maakt ze niet zoveel uit. Zolang ze maar online zijn. Domme domme mensen die alles voor het zeggen hebben. Vreselijk.