Vannacht om twintig na drie. Ik zit rustig in de zetel, en plots hoor ik de vloer boven kraken. Heel stilletjes komt Jan de trap af. Zonder woorden, trapje per trapje. Op de laatste trede blijft hij staan. Ik pak mijn fototoestel, hij blijft gewoon roerloos staan. Een paar foto’s, en hij gaat, nog altijd zonder woorden, het hoekje om naar de slaapkamer, doet de deur open, en kruipt in bed bij Sandra.
Euh.
Begrijpe wie begrijpen kan. Dat is, voor zover ik me kan herinneren, de eerste keer dat hij zoiets doet.
Reacties
6 reacties op “Zoon”
Mooie belichting… Spiegel of zo?
mooie foto en vertederende zoon…..grappig de poes volgt hem ook?
@inferis: mijn hand voor de flash gehouden, met een gaatje om licht te geven (vandaar het wit op Jan zelf).
@lur: da’s Hecate, op de trap.
“Vannacht om twintig na drie. Ik zit rustig in de zetel,…”
join the club!
Wijze foto, echt.
lol ik vraag mij af wa hij denkt