Twee dagen

Vakantie: ‘t is niet altijd alles, met vier kinderen.

Of beter: ‘t is niet altijd alles, met vier kinderen waarvan anderhalf ziek en één van de twee zieke nog niet ambulant.  Zo’n kind van één jaar, daar is dus niets mee aan te vangen hé, en al helemaal niet als het ziek is.

Ik heb wel heelder reeksen compromitterende foto’s van Anna met haar gezicht vol snot—waarbij deze in het niets verzinkt:

En Louis was gisteren ook al niet in zijn haak, al hadden we daar niet echt last van—gewoon als een blok in slaap gevallen zo ongeveer de hele namiddag:

Vandaag was het beter met die twee, maar Anna heeft wel praktisch heel de dag geslapen, terwijl de drie andere in de tuin aan het spelen waren:

Een geluk bij een ongeluk: als we in ‘t midden van de stad hadden gezeten, hadden we allemaal te voet kunnen op stap gaan, maar we toch niet weg konden wegens ziekte en slaap, hebben ze in de tuin kunnen kampen maken en kokeneten spelen.

‘t Is uitkijken naar binnen een jaar of twee, wat mij betreft. Jazeker.