Vraagt Thomas:
Is de naam van Hecate trouwens gekozen naar de Griekse godin van de tovenarij en maan, of vond je het gewoon mooi klinken 🙂 ? Misschien kan je in de trant van Griekse goden blijven bij het kiezen van een nieuwe naam?
Wel, ja, Hecate is genoemd naar de Griekse godin, inderdaad. En ook wegens hekserijen en zo, natuurlijk. Mijn eerste keuzes werden allemaal summarily rejected door Sandra, dat was net nadat de poezen bij mijn ouders de namen Shub-Niggurath, Yog-Sothoth, Nyarlathotep en Cthulhu hadden gekregen.
Mijn favoriete naam voor een kat blijft tot op nader order Oedipus, wegens dat er poes in zit, en ook complexen, en dat het gewoon gemakkelijk te roepen is ook (wat van Nyarlathotep bijvoorbeeld moeilijker te zeggen is). Maar we kennen al teveel poezen met die naam, dus ‘t zal alsnog iets anders moeten worden.
Sandra en ik hebben in totaal op vijftien jaar nog maar twee poezen gehad: Piep, vijftien jaar geleden geboren, die er bij de verbouwingen een in ons huis paar jaar geleden vanonder gemuisd is en waarvan ik blijf hopen dat ze ergens onderdak heeft gevonden, zó een lieve poes dat dat was, en Hecate, die we een jaar of dertien geleden in het schuthok gaan halen zijn toen Piep in volle Gentse Feesten twee weken weg was gelopen.
Hecate is trouwens een lastig beest: ze is in het schuthok terechtgekomen als ze maar een paar weken oud was, en dat was echt wel te jong. Ze weet zich zeer moeilijk een houding te nemen, gaat bij iedereen flemen maar is dan ook soms heel erg onvoorspelbaar gemeen, enfin, ‘t is een kat waar er een handleiding bij moet.
Maar dus: een nieuwe kat! En dus: een naam verzinnen! ‘t Zal, vermoed ik, een getouwtrek zijn tussen de familieleden. De kinderen zullen misschien wel dingen als pluisje of Yasmina of zo willen, maar ik ben effectief geneigd om het in de mythologie te zoeken.
Voorlopige shortlist van drie:
- Selene: om helemaal in dezelfde sfeer als Hecate te blijven
- Nephthys: Egyptisch en wel wijs klinken
- Kali: van hindoeïsmen, kort en to the point van naam-voorlopige favoriet
Reacties
16 reacties op “Felinonomie”
Haha, dankje Michel. Mijn eerste reactie en al meteen een speciaal blogsel 🙂 .
Ik vind het wel leuk dat je tenminste nadenkt over de naam van je poes. Sommige mensen kiezen zo een cliché-namen, die vaak nog niet eens mooi zijn, dat ik er grijze haren van krijg.
Persoonlijk zou ik gaan voor Nephthys, vind ik het leukste, maar is misschien wat moeilijk voor de kindjes? Alleszins, de drie namen klinken wel.
Hm. Gij geeft wel cool namen aan uw beesten gij. Diepzinnig en al. (Piep buiten beschouwig gelaten)
Mijn beesten noemen; Caleb (de hond), Janneke (een kat), Charles-Lois (een kat) en Flavie (een kat). 😛
Oh, en twee weggelopen katten: Guust en Nero.
ah, de onze hadden ook altijd strip- en andere figuurnamen (zorro, lucky luke en dergelijke meer)
Al dat gedoe voor een kat. Die van ons: Snoezie, Vondel (gevonden aan de glascontainer, geen relatie met de Nederlandse dichter), Pinky en Petoetje. En ik heb ze nog niet weten klagen.
Is het trouwens niet fout om zo’n diepzinnige namen te bedenken voor uw katten, maar uw eigen kinders dan namen als Anna, Louis en Jan te geven?
Mijn madam had een veto tegen Creepozoid en Necrovore voor de kinderen. Zoltan en Candelabra waren ook out of the question, en ondanks mijn aandringen dat Helmut Lotti’s dochter zo heet, was zelfs Messalina geen optie.
Een mens kan geen goed doen, meneer.
Onze poezen heetten respectievelijk:
* Aleksandr Poesjkin, afgekort tot Sander.
* Purper, onomatopeeïsch naar het spinnende geluid dat eruit kwam (prrrr-prrr).
* Raspoetin (afgekort tot Poetin), naar de Canardo-figuur.
@ Michel: uw madam heeft klaarblijkelijk een voorkeur voor Vlaamse namen?
Hm. Uit de shortlist zou ik Selene nemen. Maar dat ben ik maar natuurlijk. Anders nog een naam met “a” (als het Kali zou worden) en dat zou voor mij verwarrend zijn, maar ik heb dan ook geen geweldig geheugen voor die dingen.
Onze poes heet “Chemo”… tja 😉 Sterk beestje! Binnenkort zal ze haar koninkrijk (ons huis) met een puppy moeten delen.
Kali, was dat niet de godin van vernietiging en consoorten? Kan toepasselijk zijn voor kat…
Als ik mij niet vergis, zijn vooral de klinkers in de naam belangrijk. Dus proberen andere klinkers te nemen dan in de naam Hecate. “Hecate” en “Selene” liggen misschien wat te dicht bij elkaar (drie lettergrepen, waarvan twee voor een kat hetzelfde klinken). Aan de andere kant, een kat luistert toch alleen maar wanneer ze zelf wil…
Groot gelijk om de koters wel normale namen te geven en het al te exotische voor de katten te bewaren: niets zo gemeen als schoolkinderen die ontdekken dat je een rare naam hebt…
Suggestie voor de nieuwe poes: Hastur. Nadeel: je kan ze maar twee keer roepen…
Onze katten hebben trouwens rechtdoorzee, anglosaxische namen: Monty, Hector en Sophie.
@ Beau: de madam heeft geen voorkeur voor namen want ze zijn allemaal door Michel gekozen (ik was er wel mee akkoord, daar niet van. Als ik niet akkoord was heb ik mijn veto gesteld), maar om te preciseren: alle namen van onze kinderen komen ergens uit onze stambomen. Dus we hebben bij onze ‘voorouderen’ een Zelie (een (achter?)groottante ergens), Louis (grootvader dacht ik), Jan (twee nonkels) en Anna (mij mama en veel groottantes).
Autocad! (omdat er ‘kat’ in voorkomt) (on the other hand: in ‘katholieke hogeschool’ komt ook ‘kat’ voor, maar die is minder geslaagd 🙂
Cataract! Catharsis!
Pusjkin, Assepoes, Excalipurrr…
Saladin, Albert (Berre), Ghenghis, Khan, Merlijn, Morgana, Caliope, Ganymedes, Euripides, Socrates (cliché!), Sheherezade,…