Ik dacht dat ik het gevonden had. De afgelopen twee weken heb ik tijdens de week telkens weer weinig geslapen ‘s nachts—zo tussen een half uur en vier uur—en dan sliep ik ‘s morgens en ‘s avonds telkens nog een uur op de trein.

En dat lukte allemaal, en ik was helemaal fris, en hoera! al die uren extra op een dag, hoe wijs is dat niet?

Mneh. Niet dus: gisterenavond nog vóór middernacht mijn klop gekregen. En vannacht weer gewoon zo’n zes uur geslapen en nog moe. Bah.

Gelukig moet ik vandaag maar om 10u in een vergadering zitten in Brussel, dus kan ik wat van thuis werken eerst.

Ze gaan er toch echt iets op moeten vinden, voor dat slapen. Pillen of zo.



Reacties

8 reacties op “Tot zover”

  1. +1

    En als ge iets vindt, laat het weten hé.

  2. Vuijlsteke! Ge staat nog op winteruur!

  3. Ah tiens ja, nu dat ge’t zegt. Voilà zie, aangepast.

  4. Slapen is nochtans plezant.

  5. Sommige slapelozen drinken raar genoeg koffie voor ze gaan slapen. Dat zou net genoeg zijn om iemand van extreem-moe naar gewoon moe te helpen, waardoor slapen gemakkelijker wordt. Ik heb een béétje ervaring en die was positief. Misschien eens proberen? En spaar me dan een beetje als je helemaal tegen ‘t plafond zit!

  6. slaapproblemen, dat ken ik maar al te goed!… als jij iets vindt, laat het zeker weten..

  7. In de trein slapen… zalig 🙂 ! Het zachte gedender van de wielen over het ijzer, doet je onmiddellijk indommelen.

    Ik hoop alleszins dat je slaapprobleem zich snel oplost, want zo is het geen leven natuurlijk.