Creep

Ah, covers. Ik houd van covers. En Creep. Ik houd van Creep.

De combinatie is soms slecht (Moby, ieek); maar vaker gewoon ongeïnspireerd—men moet me eens uitleggen waarom deze (competente) versie door Damien Rice

[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/DamienRiceCreep.mp3]

of deze (hyper-melige) versie van Korn op MTV Unplugged

[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/KornCreep.mp3]

beter zouden zijn dan pakweg deze van Chris Morton (van Idool 2003, weetwel). Leuk om luisteren, ah ja, het origineel is dan ook onwaarschijnlijk goed, maar een cover moet méér zijn, vind ik.

Nee, dàn de mannen van Los Diggaz. Altijd in voor een fijne witz en een spirituele cover, na Total Eclipse of the Heart nu ook Radiohead:

Of deze, natuurlijk:

[audio:http://www.vuijlsteke.be/michel/SadKermitCreep.mp3]

Jim Henson doet in zijn graf op dit eigenste moment een geslaagde impressie van een gemotoriseerde bromtol.

Bonus: een covertje van Dr. Dre door Ben Folds:

8 reacties op “Creep”

  1. Pingback: verboden te lezen
  2. Muziek op zich (het geluid zonder de beelden) kan me totaal niet boeien (het is één van mijn blind spots). Maar jaren voordat ik de naam Radiohead voor het eerst hoorde, kende ik ‘Creep’ als sublieme muzikale ondersteuning op de soundtrack van Cyclo, de film die in 1995 op het filmfestival de prijs kreeg voor beste film en beste muziek.

Reacties zijn gesloten.