Aardig dat dat is, maat: zo soms krijg ik een opstoot van allergie.
Daarnet, net voor we bij Peter en Lien binnen gingen, is het begonnen, en het blijft maar lopen uit mijn neus en tranen uit mijn ogen.
Aardig, aardig, aardig. En binnen een paar uur zal het wel weer over gaan, zonder veel meer er aan te doen.
The mind boggles.
een overdosis Tokyo Hotel misschien ? 😉
Snottebel. Het is jouw allergie. 🙂
(de slierten licht en gelukkig kijkende middenklassers moet je er zelf maar bij denken)