Het was een tijd geleden ook al op televisie, maar toen waren er andere dingen te zien—dingen met lijken en advokaten en anatomen en pathologen, of althans met mysteries te ontrafelen en schuldigen aan te wijzen.
Maar vandaag was het herkansing op BBC: Bloody Cartoons, een documentaire waar Karsten Kjær een Michael Moore-maar-dan-milder doet over de cartoons van Mohammed in Jyllands-Posten in september 2005.
Ontroerend, en ontluisterend, en schoon tegelijk: hoe Kjær zo’n professionele Iraanse agitator tegelijkertijd in zijn hemd zet en toch in zijn waardigheid laat. En hem tegelijkertijd menselijk maakt.
Ik zou wel graag gehad hebben dat er wat dieper ingegaan werd op de toch vaak redelijk hypocriete houding van “natùùrlijk zijn we helemaal voor vrijheid van meningsuiting en tegen alle censuur, maar kom, we gaan die mensen toch niet nodeloos schofferen hé?”
Maar afijn. Content dat ik het gezien heb.
Naar bed, me dunkt. Ik zou doodgraag naar het snooker blijven kijken, maar ‘t is morgen kick-offmeeting voor een nieuw project, en dan is het toch nét zo’n goed idee om alert te zijn. En al.
‘t Is verdorie al erg genoeg dat ik mijn scheerapparaat al drie dagen niet meer vind, en dat ik dus vanavond (gisterenavond) een nieuw heb moeten kopen op weg van het werk naar de metro. En dat ik dus vroeger zal moeten opstaan om mij te scheren, want zo’n nieuw toestel (het goedkoopste van de hele winkel, ik ben niet gek) (en nee: scheermessen zijn geen optie: dan lig ik morgenmiddag grat open, van mijn adamsappel tot aan mijn oren), vooral als het een ander systeem is (Philips (met zo drie draaiende dingen) as opposed to wat ik al jaren had, een Braun (met zo’n horizontaal-achtig ding), die dus meer dan dubbel zo duur was), da’s toch altijd wennen.
Mijn scheerapparaat, ik vraag het u, waar zijn die kinderen dààr nu weer mee naartoe gelopen?
Zo. Alle haakjes gesloten? Geen spellingsfouten meer? Alle zinnen afgewerkt? Geen dangling participles meer? Geen nodeloos in een andere taal geschreven termen die met slechts een beetje nadenken gewoon in het Nederlands zouden kunnen?
Euh: ik weet het niet en ik ga het niet nakijken. Want ik moet dringend in bed.
Slaapwel wereld!
Reacties
4 reacties op “Een late TV-avond”
source:Een late TV-avond
‘snooker’ mocht wel in het Nederlands, vind ik.
En ‘grat’ heb ik nooit geleerd in de Engelse les.
‘Grat Open’ dus. Klinkt erg.
Zelf terug volledig into Lost, het tij keert, het wordt iedere aflevering beter en de verhaallijn die er eerst zo duidelijk was keert ook terug. Juij.
Grat is dan ook geen Engels, maar Vlaams.
Ik vermoed dat het een héél erg oud woord is, en dat het verwant is met gerade in het Duits.
Te gebruiken in de context van “Hij was grat de kop af”, over een mens die onthoofd werd in een zwaar auto-ongeluk, bijvoorbeeld.
Eigenlijk weet ik dat wel, want ‘grat’ is zo’n beetje heel erg vaak gebruikt in het Aalsterse dialect. Dat van dat Engels was een mopje, of eerder een absurde opmerking, en ik blijf mezelf hardnekkig voorhouden dat iedereen dat door heeft. Vreselijk van mij..
“grat de kop af”, wat een vrolijk voorbeeld!
Wordt ook gebruikt als synoniem voor “pal” : hij zat er “grat” neffenst, of juist “grat op”. Soms zeggen ze ook “dat is er grat af”, om duidelijk te maken dat het een hopeloze zaak is. Hier is de Gentse vertaling “kloef”. Of zelfs “kloeft”.
Maar zowel “grat” als “kloef” komen wellicht in vele dialecten voor!
Kijk ook eens naar de onvolprezen Hans Teeuwen:
http://www.garagetv.be/video-galerij/walter/Hans_Teeuwen_over_vrijheid_van_meningsuiting.aspx
Super.