Grmbl. Ik heb een stapel boeken te lezen, en ik denk dat ik er niet rap zal geraken: ik kijk te veel DVD’s en ik slaap teveel op de trein.

Het te lezen leesvoer laat zich groeperen in negen groepen:

• historisch-achtige shlock
• religieus-achtige shlock
• dingen die ik wil herlezen
• fantasy-shlock
• (auto)biografieën
• science fiction
• strieps
• dingen voor het werk
• pogingen om serieuze boeken te lezen

Historisch-achtige shlock is altijd leutig om lezen, het zet aan om de echte naslagwerken er op na te slaan en bij te leren over de echte dingen die echt gebeurd zijn. Het zijn de enige drie Chelqea Quinn Yarbros geworden die ik nog niet gelezen had. Want ik heb mijn historische shlock graag met een vleugje vampieren en een klets (ha!) softporno.

  

Respectievelijk Roman Dusk over Rome onder Heliogabalus, States of Grace over Venetië en de Inquisitie en Night Blooming over de achtste eeuw en Karel De Grote (Karl-Lo-Magne, hoho). Yarbro is meestal fijn om onverwachte stukken geschiedenis te ontdekken.

Religieus-achtige shlock is ook wijs, al valt het meestal wel terug op dezelfde mosterd waar Baigent en Leigh en dergelijke hun pen in doppen. En waar (ugh, yuck, bleah, banvloeken en rochels) die gast van Da Vinci Codealles gepikkendiefd heeft. Maar goed.

 

Labyrinth gaat over de catharen en de graal en het ziet er een wijvenboek uit. Laat dat de pret niet drukken, ik ben er nu op dit moment in bezig. The Religion is over het beleg van Malta in 1565, en over de kruisvaarders en christendom en islam en watnog. Bring it on.

Dingen die ik wil herlezen zijn dingen die ik al had maar die ik nu wil herlezen.

 

Gravity’s Rainbow heb ik veel en veel te snel gelezen, bijna nog sneller dan diagonaal. En da’s dus niet goed. Ik moet het dringend eens herlezen maar dan echt. Ik vrees dat ik er niet toe ga komen, de eerste maanden, als ik eerlijk ben. Freakonomics daarentegen wil ik wel eens herlezen met de ervaring van de afgelopen tijd in het achterhoofd.

Fantasy-shlock is fijn als vulling tussendoor. Vooral als het een afgesloten reeksje:

 

Innocent Mage en Awakened Mage, ik vermoed ook wel halve wijvenboeken, maar hey, ‘t is een duologie en dat leest nog sneller dan een trilogie, dus wat zou ik me inhouden—1290 bladzijden in totaal, hoe lang kan dat duren?

(Auto)biografieën:

 

Bill Bryson (the Life and Times of the Thunderbolt Kid) lees ik al sinds jaar en dag, op slechts weinig uitzonderingen, erg graag. Benieuwd om te horen waar hij vandaan komt. En Michael Palin’s Python-jaren-dagboek lijktme een boeiend venster in een boeiende wereld.

Science Fiction, ah, science fiction. Mijn eerste en nog altijd voortdurende liefde.

Alhoewel, Perdido Street Station, ik ben er wel wat bang van. China Miéville is niet mijn beste vriend.

Strieps. Mannekesbladen, rien de tel pour passer un quart d’heure de temps en temps.

   

Ik heb voor mijn verjaardag van mijn werk twee boeken van Petit Vampire gekregen: Petit vampire et les pères noël verts, en Petit vampire et la soupe de caca. De eerste is bijna uit (tràààg lezen, een paar pagina’s per keer, om te genieten), en de tweede houd ik voor later. Zo goed vind ik ze. Fun House houd ik ook in reserve: het begin was ontroerend mooi, ik hop op een goed vervolg. En Jimmy Corrigan: The Smartest Kid on Earth had ik al een tijd, maar nooit verder gelezen dan het eerste kwart. Te moeilijk te lezen op verplaatsing: boek te groot en te zwaar en te fragiel om mee op stap te gaan.

Dingen voor het werk, nu ja, ‘t is te zeggen, dingen die ik gekocht heb maar dat het wel stom is want we hebben ze op het werk ook.

Designing Web Navigation zàg er interessant uit, maar ik vrees dat ik niet veel ga bijleren.

Om de zoveel tijd doe ik er nog eens een paar: pogingen om serieuze boeken te lezen. Uit een soort van schuldgevoel, vermoed ik, wegens al die shlock. Het kan niet goed voor mij zijn als ik het zo wijs vind. En dus moet ik mezelf opleggen om ernstige boeken te lezen. Of tenminste, boeken die in de algemene boekhandel niét in gespecialiseerde rekken liggen.

 

Nu, ik speel vals. Want Murakami’s lange boeken heb ik altijd graag gelezen, dus ik vermoed dat ik plezier zal beleven aan Blind Willow, Sleeping Woman, zijn laatste verzameling kortverhalen. En van A Short History of Tractors in Ukrainian hoor ik ook niet veel anders dan dat het goed zou zijn, te vergelijken met Foer’s Everything is illuminated. Geen literatuurlijke zelfkastijding in het verschiet, dus.

*
*    *

Bon. Ik ben dus begonnen met Labyrinth. Daarna, um, een Yarbro, me dunkt. En dan zien we wel.