Ik voelde me weer dertien jaar: zonet The Man From Earth gezien. Doe uzelf een plezier en lees niét verder dan de tweede paragraaf van het Wikipedia-artikel: het gaat over een man die 14.000 jaar oud is, en de rest ziet u dan wel in de film.

Het idee is eeuwen oud en wellicht al honderden keer geschreven, van de legendes van de Wandelende Jood tot The Boat of a Million Years en Yarbro’s Saint-Germainreeks met een streepje Behold the Man.

Het is een verhaal dat ik al meer dan veel gelezen heb. De film is een anachronisme, een stuntelig verfilmd toneelstuk op televisie dat evengoed een hoorspel had kunnen zijn. Met bordkartonnen karikaturen van personages, vertolkt door acteurs die hun rol doortelefoneren en acteerprestaties uit een weekendfilm van 1978 doen, een houten regie, rammelende continuity, een wending die niet verrassend is, en een einde zo melig als geconcentreerde honing, en bovendien ook zó hard ingetelefoneerd dat het al van het begin duidelijk was.

En toch: een uitstekende film om met de kinderen naar te kijken. Om ze aan het dromen te zetten, en ze boeken te doen lezen. Van harte aangeraden!

(En ze vinden het zelf niet zo erg dat hun film gedownload wordt, blijkbaar, dus leef u uit.)