Het liedje waardoor ik van een pakweg 16 denk ik naar een 18 ben gegaan bij een mondeling examen bij Van Caeneghem:
Als er u gevraagd wordt “kunt u me iets meer vertellen over Oliver Cromwell”, dan is het wel heel erg veel geluk hebben dat net de verzamelplaat van Monty Python op quasi-constante repeat stond.
(en eigenlijk: zeer veel geluk dat de prof niet langer dan een paar minuten geluisterd heeft, want het liedje zegt niet echt veel over de invloed van Cromwell op de geschiedenis van het publiekrecht)
Oh, en met natuurlijk deze er ook op:
en deze:
en deze:
En nog veeeeel meer, natuurlijk.
Had je die plaat dan ook mee naar het examen? En het beeld van Van Caenegem, luisterend naar Monty Python doet mij toch ook glimlachen.