Mijn gevoelens precies:
Wie twintig is en klaagt, is kritisch. Wie vijftig is en klaagt, is oud.
[uit]
En o ja: dat meta-meta-ironisch gedoe hangt ook mijn voeten uit. “Ik vond het een goed boek.” “Oh, ik niet echt.” “Duh! Ik dus ook niet natuurlijk! Dat gij dat niet doorhadt dat ik ironisch bezig was!” “Well du-uh! dat gij niet doorhadt dat ik ironisch bezig was!” “Well exsqueeze me, als gij niet doorhadt dat ik doorhad dat gij doorhadt dat ik… euh, waar waren we?”
doorhadt… auch!
Gij is met -t, ook in de verleden tijd.
Gij waart dus verkeerd en ik niet. 🙂
Welk boek ?
En Torfs, tja. Met een t.
@eddiefromohio: als het over die -t in de verleden tijd gaat, dan is dat erm, ergens een grammaticaboek, vermoed ik?
Gij waart, gij kwaamt, gij hadt, gij baaddet, gij werdt.
Ik was doelbewust meta-meta-ironisch … zo ironisch dat de pointe de dichte mist inging …
SEE WHAT I MEAN?!
🙂
Maar dat gij-en, dat doet ge met opzet, om elk kwartaal die discussie eens te hebben.
Meta-ironisch : grappig. Om onnozel van te worden in culturele sferen ook. Bij een slecht stuk heet het dan dat je niet mee was met de tongue in the cheek. Zogezegd “zodanig erover dat het weer goed wordt”.
Ge hebt mij door. 🙂
Gij brachdt mij bekanst aan het twijfelen gij.
Euh, maar ‘t is dus wél juist hé wat ik zei. Gij in het verleden altijd plus t (dus jij baadde, gij baaddet). En veranderingen allerhande ook (jij was, gij waar-t).
Gij hadt gelijk van in den prille beginne.
Trouwens ook een zeer goede column van Torfs. Zeker de moeite om eens te lezen.