Deredactie in nood

Deredactie.be verliest surfers, lees ik. Tja. Niet verwonderlijk zeker? Om verschillende redenen?

Het uitzicht en de werking is eigenlijk niet zo meteen belangrijk, daar kunnen relatief snel mouwen aan gepast worden. Alles staat of valt met de voorbereiding en hoe ad hoc ze hun beslissingen genomen hebben, denk ik.

‘t Is raar, maar ik heb dit nog nooit zo gehad als nu: ik voel me geremd om een opinie te formuleren over deredactie.be. Aan de ene kant weet ik er nét teveel over, van niet minder dan drie mensen achter de schermen, en aan de andere kant weet ik er làng niet genoeg over om een gefundeerde opinie te hebben. En het is niet evident, als mens die werkt voor een bedrijf dat eigenlijk de geknipte partner is om een website als die nieuwe van de VRT aan te pakken, om ongefundeerd opinies te spuien.

Vreemd gevoel, vind ik dat.

10 reacties op “Deredactie in nood”

  1. Inderdaad vreemd hoe je met goede professionals toch een volkomen verkeerd product kan maken. Al is de verklaring eenvoudig: het is volledig opgetrokken vanuit de makersoptiek en er is geen seconde aandacht besteed aan hoe de gebruiker met dit soort sites omgaat. Toeters en bellen, zoals video en geluid, hebben alleen mar zin als ze wat toevoegen, nu krijg je het vreemde effect dat een nonsensbericht zoals een DD-uitspraak plots de hoofdlijn kan vormen van de site. Zoals elk nieuwsmedium heeft een internetnieuwssite ook duidelijke krachtlijnen, hoofdpunten en een makkelijke bewegwijzering nodig. Dat er niet zo eenvoudig over kan gedacht worden, zegt veel, allicht iets te veel, over hoe de nieuwsdiensten bij de VRT hun prioriteiten inschatten, en op welke inzichtloze manier er over media, laat staan nieuwe media, gedacht wordt. Minstens iets te technisch en veel te weinig inhoudelijk. Maar dat geldt ondertussen ook voor Volt en Terzake…

  2. Interessante observatie dat je – zelfs al probeer je – geen objectieve mening meer kan geven als je een keer het subjectieve standpunt hebt gezien.

    De kern van het probleem ligt misschien in een oude ingenieurswijsheid: If it ain’t broke, don’t fix it.

    Ook een beetje het probleem van de radio-netten van de VRT.

  3. Ik heb het misschien verkeerd geformuleerd. Ik kan zeer zeker een objectieve mening geven. Ik durf ze niet te geven hier op dit weblog. Wel in privé, natuurlijk.

    Helemaal integendeel: ik vind dat het enorm verrijkend is om de subjectieve standpunten eerst te horen vóór je ene objectieve mening geeft.

  4. De site bulkt van de goede bedoelingen, maar bezwijkt onder de, in mijn ogen dan, zwakke uitwerking. Ik ken niets van programmeren of wat dan ook, ik kan dus enkel maar spreken vanuit het oogpunt van een gebruiker. En in die ogen is ze gefaald. Ze oogt rommelig, veel te druk, en bovendien zorgt die strook “nieuwsflitsen” links voor een lange lege witte pagina. Bovendien, maar dat is dan weer heel persoonlijk, wat kan het mij schelen wat de hobbies zijn van de journalisten? Voor mij is die focus op “koppen” en die aartslelijke foto’s in de banner totaal overbodig.

  5. Het is spijtig dat je je geremd voelt om je mening te geven. Misschien kon ik er wel iets uit opsteken, zoals met je vorige post over De Redactie.be.

    Anderzijds kan ik voor je beslissing wel respect opbrengen, hoor.

  6. Wanneer gaat juffrouw Imbo leren de mensen te laten uitspreken. Waarom wil ze in een interview met Tobback en De Wever persé haar eigen ei kwijt ? Haar mannelijke collega is meestal héél wat beheerster.

Reacties zijn gesloten.