Helemaal laaif, de tweede voorronde van Eurosong. Laaif uit het enige land met een SS-badge als logo van de voorrondes.

De dames van de Servische staatsomroep doen hun decoratieve zelf, zo lang haar dat die ene heeft, rrawr.

 O! De klank valt uit. Groovy. Maar ‘t was maar voor eventjes, jaja, dat is laaif gaan hé Mimi.

Kenza El Khanf is een Mechelse moslima, die precies mime geleerd heeft in de school van Het Rad van Fortuin, leuk. Ze is wel heel erg mager en ook van gezicht, en ze zingt nijdig in het voorfimpje. En ze is helemaal blinkend gemaquilleerd, en ze moet niet proberen grappig te zijn, er zijn mensen die dat al voor hun werk doen. Aar en Bie, doet ze: Breaking all the Rules. Aar en Bie met zo een moslimatintje. Jammer dat ze er ouder uitziet dan ze ongetwijfeld is. Zoveel fond de teint jong.

‘t Zijn zo danseressen in miniroklederhosen, maar helaas, het liedje is zo saai dat zelfs een shiva-veelarmig-dink-impressie het niet kan redden. De muziek past wel bij Kenza: ook mager.

Oei, Dana International, Tori Spelling en Celine Dion zei Katrina: een transfo, een overgemaquilleerde plastische chirurgiepatiënt en Dion. Hum.

Wouter, euh nee, E(scape)F(rom)R(eality). Mooi gefilmd, die introducties. En leuk dat ze van de zweep een motiefje maken. En kijk, Sergio begod. EFR heeft een punaise in zijn oor verloren, en een kapotte handschoen aan. Het ziet er wel een sympathieke mens uit, die EFR. Your Guiding Star, en de boodschap, ironisch genoeg, is “blijf altijd jezelf”. Gezongen door iemand die zijn naarm naar Escape From Reality heeft veranderd.

Oh boy, een cover van Simple Minds. Ik heb die mensen nooit afgekund. Oh kijk: een mens die spagaat doet onder het kruis van Wouter zelf. En vuur op het podium! En een refrein dat ik al gehoord heb! En een liedje dat op niets trekt! Ik wou dat het al gedaan was! Maar het blijft maar voortslepen!

Zucht, en zelfs een gitaar die vonken spaait. Zucht. En ik dacht dat het allemaal van het niveau van vorige week zou zijn.

Ishtar doet ook al zo’n akelig slecht mime-actje. Oh, en ze zingen in het verzonnentaals, bleh. Ze gaan al van heel ver moeten komen om mijn natuurlijke afkeer van dergelijke fratsen te overwinnen.

Oh kijk, Soetkin is al degelijk opgekuist en proper gekleed en al, ze ziet er sympathiek uit, en ze heeft gelijk gevoel voor humor, wahey! mijn stem heeft ze al. Ik ben zo een wijf, soms.

Ahem. Spannend, dat wel, en leutig. Tiens, weird: ik krijg er geen hoogte van. Het kabbelt maar een beetje, eigenlijk. En het is altijd hetzelfde. En het blijft maar duren. Ze hebben mijn stem toch niet, bij nader inzien.

Of wacht, eigenlijk. Het liedje is nu al een paar minuten gedaan, en ik ben het nog altijd aan het zingen. Mhm. Vreemde zaak, dit.

Next! Esther. Het filpmje: ik jeun mij altijd als de Servische dames met verachting de commerciële zender VTM uitspugen. Esther zingt het enige Nederlandstalige liedje van de hele wedstrijd. En o kijk, daar zit Geert Bourgeois. Game Over, heet het liedje. Kijk nu, allemaal jeugd op het podium. En een verdwaalde fietskoerier.

Tiens, ‘t is een steviger nummer dan haar kleedseken deed vermoeden. De bridge is wat bleh, maar de rest is eigenlijk au fond niet slecht. Niet slecht du tout. Eigenlijk. En wat mevrouw And The Waves zegt, is waar: dat zou moeten in een zwarte lederen catsuit gezongen worden.

Tanja Dexters, die in 2002 helemaal in de mist ging, wil revanche nemen. Tsja. Ze is in alle geval al schoon gekleed. En ze gaat Europese pop doen.

Oh boy. Niet mijn ding. Wég.

Zoef! ‘t Is al gedaan!

Het zal dus Soetkin en haar copains van Ishtar worden. Raar liedje, maar ik kan het ondanks Esther en vooral Tanja Dexters, nog altijd meezingen. Was ik niet zo leeg, ik zou mijn rode knop bovenhalen.

En hopen dat het volgende week weer beter wordt.

Alhoewel, nu ik de herhaling zie: die huppelende tuinkabouter van Ishtar is wel écht goed.

Oh, ik was al bijna weggezapt, maar ‘t is nog de vakjury die een eindoordeel moet geven. Vanthilt denkt dat iedereen behalve Ishtar afvalt, en zeker Kenza. Kris Wauters hetzelfde. En Katrina ook van Kenza niet, maar wél EFR.

Ooooh en Soetkin heeft traantjes in haar ogen van ontroering. Ik denk dat ik mijn rode knop toch maar bovenhaal. Oh here dat meisken.

(zo zijn vrouwen hé: weerhaken in ons hart slaan)

(Oh, en Bart: neemt uw job keer wat serieuzer jong.)