Tum tum tum, deel drie in de Eurosongsoap.

Ik ben een beetje nerveus van dat blinkend pak van Bart Peeters, en hoera voor de vooroordeelbevestigende dames uit Belgrado. Ik zweer het, met de weken wordt Bart Peeters meer Bosmans Jos. En Bart De Pauw moet dringend nog eens Neveneffecten doen.

Allez hop, liedje één.

Een meisje van zestien, Sabrina, en Ellis-T. Als je ons zou vergelijken met een dier, zou het zeker een kangoeroe zijn. Ahem. En ze gaan nieuwe trends zetten: fluo. Van het collectieve geheugen der jaren 80 bevrijd ons O Heer.

Arhem. Niet goed voor des mensens hart, een jumpend zestienjarig meisje. Peeters! Blefteraf!

My Music. Oh, ‘t is Milk Inc. Run of the mill Milk Inc, maar vals gezongen. Oei. Enfin ja, ik zie het wel graag gebeuren hoor, maar dan mischien toch wel liever met de klank af. Nee, goed liedje, alleen jammer dat de zangeres niet heel de tijd zo van dat jumpen doet. En dat ze niet zwijgt, eigenlijk. En dat die muziek zo luid staat.

Katrina van de Weefs komt weer eens van een parallel universum binnegewaaid: the singing was spot on, beweert ze.

Het is wel een zeer schoon meisken, dat wel. Maar alla. Stuur dat naar Junior Eurosong, en op naar de volgende.

Tabitha Cycon zat blijkbaar in de eerste reeks van Idool, ik kan er mij niet veel van herinneren. IEEEEK! ‘t Is aar en bie, voor zover ik van het a capella previewtje hoor! Des duivels! Boe!!

Bart De Pauw tegen Bart Peeters: ge weet dat het een live-programma is en dat er geen ondertitels zijn? Ge zijt heel goed verstaanbaar in de ruime omgeving van Boechout, maar…

Geef die mens een programma.

Een jumpsuit uit de jaren 80, kan al niet mis gaan. Oh nee, ik zie het nu nog maar: ‘t is gewoon haar pyjama. It’s a beautiful day, I heard it through the grapevine, haal boven de clichés. Pff. Niet mijn ding. En wat staan al die lelijke mensen daar achter op het podium geen act te staan hebben? Bij Up With People waren dat dus wel jónge mensen hé. Hè hè, gelukkig, ‘t is al gedaan.

Katrien ziet er weer alleen maar goeie dingen in, zucht. Katrien zou willen dat het liedje It’s a Beautiful Day zou heten. Oh, maar nu herinner ik me Tabitha weer uit Idool. Ik heb er wat medelijden mee, met Tabitha. Maar we moeten streng zijn.

De vent van Evi Hanssen. Di Bono, noemen die gasten. Oh kijk, en het loopt even mis van de regie. Meneer Di Bono is een meneer die zeer goed weet dat hij er goed uit ziet, denk ik. Oh hang on, koerscorrectie: ik bespeur zelfrelativatie, en dat is al direkt goed.

Oh hang on, hang on: een diamanten oorring in zijn oor. Nu-uh. Fout. Helemaal fout. En die plastron. Neenee. Neenee. En die twee rijen knoowpen. En dat schildje op zijn bleezerken. Oh boy. Te hopen dat het beter wordt als ze zingen.

Veel echo op de stem zetten, zullen ze gezegd hebben. En ook doet dan uw vestje af. Ze hebben hem helaas niet gezegd maakt dan een goed liedje en brengt dat dan overtuigend, en ook niet zorgt dat er een refreintje en een versken is, en dat die afwisselen en al.

Ik ben nu eens écht benieuw wat mevrouw Van De Waves daar gaat van vinden. Want, en verbeter me als ik me schromelijk vergis, een liedjes voor Eurosong, dat is best niet van “I’m dying” en “I’m fading tonight”, en dat is zeker niet van met een sisser af te lopen. Happy gasten! Crescendo! Lawijt! Enthousiasme!

Een heel aparte manier van zingen, zegt Kris Wauters. Ja, slècht, dus. Zu-hu-hu-hucht, Katrien vind het weer dolletjes. Vlaanderen zal de jury ongelijk geven.

De enige van de twintig in de voorselecties die het met een ballad doet: Nelson. Oh kijk: ‘t is de broer van Elsie Moraïs en hij werkt voor Telenet. En hij zingt in alle geval niet slecht a capella. En ik denk dat er wel meer madams zijn die hem graag keer thuis aan ulderen digibox zouden willen laten foefelen, uh hu hu.

(sorry daarvoor)

Oei, ‘t is al meteen van marcelleken en zagen en doen. Oei, en de backings zingen er naast. Kijk tiens, ik dénk dat daar geen verkeerd nummer in zit, maar hij had misschien toch wel eens zo’n professionele producer onder de allenboog genomen. Dat er wat meer uplift en al in zit, in plaats van wat nu na één strofe onbestemd geneuzel wordt. De meisjes gaan dat graag horen, maar ik niet. En dat dùùrt maar, en dat dùùrt maar.

Moh kijk nu: Marcel Vanthilt vindt het goed. Een ongepolijst diamantje, zegt hij. Katrina vindt het ook uitstekend, en Kris Wauters ook. Zucht. Ik niet. Nèh.

Geena Lisa doet ook mee. Allez ju. Mindfulness, en kijk eens hoe mooi ik sta te wezen. Ongetwijfeld een fijne madam en alles hoor, maar ik kan me niet tegenhouden: ik heb altijd die gedachte van kijk daar is Geena Lisa en kijk eens hoe mooi ze vindt dat ze staat te wezen.

Wheel of Time, heet het liedje, en het is meegeschreven door de meneer van Urban Trad. Ola! ‘t Is met een draailier. Ola! ‘t Is zo een saai liedje! Gho. Ik weet niet wat erover geschreven, zo niet goed dat ik het vind. Robert Palmer-achtig maar dan niet sexy, en ze hadden zo geen ijzeren dink mogen aan gedaan hebben, dan zou ze wat met haar heupen kunnen gezwaaid hebben.

Zwak. En, hoor mij nu: ze is te oud voor dit soort dingen. 1972 begod, en al te oud. Hoor mij.

Oh, en ze heeft het door, dat het niet goed was, ons Geena. Dat moet ambetant zijn, denk ik.

…check it out: Bart Peeters doet nog eens een Nonkel Van Grauwel over de act die nummer vijf wordt.