Bart Peeters heeft een rode leren vest aan. Zijn Jos Bosmansisering is gewoon helemaal op gang, vrees ik. Sandra denkt dat hij een tweedehandse rode lederen salon heeft verknipt.

Oh, Koen Wauters komt supporteren voor zijn broer. Ah, ‘t schijnt het kostuum van Koen te zijn dat hij gepikt heeft, Bart Peeters. En hij geeft toe dat hij eruit ziet als een Floeren Janet.

(allen in koor: drinkt een goei jat kaffee, bijt in ne pistolee, welkom in de floeren portemonnee)

Ik vind dat hij dat volgende keer gewoon mét ons Irène moet doen. En Eugène Flagey.

André over Geena Lisa. Eek! That’s just spooky, man:

Oh kijk, ze heeft de kleur van haar kleedseken veranderd. En heel haar familie is mee, blijkbaar. Ze probeert op sympathie te spelen, me dunkt. Ze wil van dat imago van ons-kent-ons af. Dat is berekend, vind ik, en daarom vind ik het vies. Haar vader blijkt dan ook een beetje jarig te zijn, dat lijkt óók afgesproken spel.

En Bart Peeters doet iets met kopken kopken vol snot, ik heb er geen flauw idee van waar hij het over heeft.

Allez hop, Wheel of Time. Ze heeft zeer aandachtig geluisterd naar de kritiek, het liedje blijft goed, de hook blijft goed, ze hebben de draailier op het podium gezet en de kostuums gedifferencieerd, het blijft een beetje een makke act, maar hey, wie weet?

Tabitha Cycon. André vindt dat ze in haar pyjama staat te zingen. En dat gospel niet echt goed pakt op het songfestival.

Oh kijk, óók een nieuw kleedseken. ‘t Is Niki Van Kets, maar er hangt een soort zwangerschapsbef aan de voorkant, ik weet niet wat die daar hangt te doen.

Peeters: minder pillen pakken. Of net méér.

Meisjes op het podium: de jaren tachtig aan de lijn, ze willen hun t-shirts terug. Voor de rest vond ik dit precies véél beter dan de vorige keer. Goed, eigenlijk.

Oei, het wordt precies moeilijk, vandaag.

André Vermeulen over Sandrine: hij zegt dat Motown al meer geprobeerd is op het Songfestival. (oh kijk, een dame met bakkebaarden, en oh kijk, Joëlle Ursull met haar Neusgaten)

Jahaha. Sandrine, Sandrine, Sandrine. Een nieuw kapsel en alles. Och, voor mij maakt het niet zo uit welk kleed ze aanheeft. Ze heeft haar lichaam meegenomen, en haar stem, dus voor mij is het al lang goed. Go Sandrine!

‘t Schijnt heet dat NuSoul, wat ze doet. Kijk nu.

Sandrine en de Homo’s, is de naam van de groep, denk ik. Beter dan Dana Winner en The Losers, maar slechts marginaal. Komààn mannen, matrozenpakjes en gestreepte kousen? Akkoord, er wordt gezongen van boats en sailen, maar toch: een béétje minder anecdotaal in de aankleding mag altijd.

Verdomme, ik vind het spijtig dat het geen goed liedje is. Djutoch, djutoch.

Nonkel André over Ishtar: fris en eenvoudig, en een mens wordt er blijgezind van. En ik krijg het ook niet ui mijn hoofd, gedimme. Ik hoor wél (‘t is te zeggen, ik heb gelezen in een boeksken dat aan de kassa in het vuil geebeetsjen lag) dat ze niet sympathiek zijn tegen de andere mensen backstage. Moet ik daar rekening mee houden? Neuh.

Michel en Marleen en Hans en An en Els zijn broers en zussen, blijkbaar. Michel is die meneer die zo over en weer hopt.

Getver, het is echt wel belàchelijk meezingbaar hé?

Oh kak, ik heb een artikel gepubliceerd dat ik voor Gentblogt aan het schrijven was, zie ik net. Ctrl-Enter in het verkeerde venster, van de opgewektheid, schat ik. O julissi nog aan toe.

Maar beeld ik me dat in, of zingen ze precies wat minder vast dan vorige keer? Ah kijk, een kleine variatie, net!

Aan Brahim nu. Er wordt over hoedjes gesproken. Tijd om Verka Serduchka nog eens boven te halen!

Natalia! Is die nu nu tesamen met Udo of wat? Of is dat Peeters die dingen aan het uitvinden is? Wat voor manieren zijn dat nu?! Google to the rescue gedomme! Help ons!

Brahim doet dat zeer goed, als ik me niet vergis gewoon wereldklasse, maar is het Eurovisie? Ik weet het ook niet, jong. Ik ben onnoemelijk aangenaam verrast, hiero.

*
*    *

Miljaar, moeilijk, moeilijk, moeilijk vandaag.

Geena Lisa is zeer goed. Tabitha Cycon is uitstekend. Sandrine is uitstekend. Ishtar ook. En godverdomme, Brahim ook.

Dit is gewoon compleet oneerlijk: vorige week was het ook moeilijk, maar dan in omgekeerde zin. Dit zou de finale moeten zijn.