Okay, ‘t is officieel.

Ik dacht dat ik een tijdje tevreden zou zijn met twee 21 inch-schermen van elk 1600×1200, maar na een dag werken op vier schermen weet ik het wel zeker: hoe meer hoe beter.

Zo ziet het er voor het moment uit (nee, geen echte foto wegens ik ben beschaamd van de staat waarin de living zich nu bevindt):

Van links naar rechts: mijn laptop, een oude Pentium 4, en mijn desktop met twee schermen er aan.

Aan de laptop kan nog een extra scherm, en die oude Pentium heeft zo’n schermkaart met twee uitgangen, dus als ik mijn best doe, krijg ik zes monitors naast mekaar! Ik zou er bijna spijt van krijgen dat ik mezelf voorgenomen heb om geen hele bank computers meer te installeren.

Het is echt een wereld van verschil: ik kan zonder problemen op scherm één muziek laten afspelen en de feedreader in het oog houden terwijl er een GMail openstaat, op scherm twee een andere GMail open staan hebben en statistieken draaien, en op scherm drie en vier Photoshop, Genbox en Lightroom aan het doen zijn (terwijl in de achtergrond lang geleden geripte DVD’s aan het converteren zijn naar mp4 voor op de iPod).

Oh, want ja: het zijn niet vier schermen die aan één computer hangen natuurlijk, of drie computers die naast mekaar draaien en waar ik heksentoeren moet uithalen met een LVM-switch of met drie klavieren en drie muizen: op de drie computers draait Synergy, een machtig goed programmaatje om met één klavier en één muis meer dan één computer te controleren.

En dat het daarbij niet uitmaakt of het Windows XP (computer één), Ubuntu (computer twee) of Vista is (computer drie).