Ik heb er ook zo een paar, van die weblogs waar enkel nog dergelijke commentaren op komen:
Neemt niet weg dat het vies is, en toch ook wel wat pijn doet.
Tales of Drudgery & Boredom.
Tales of Drudgery & Boredom.
Ik heb er ook zo een paar, van die weblogs waar enkel nog dergelijke commentaren op komen:
Neemt niet weg dat het vies is, en toch ook wel wat pijn doet.
Reacties
6 reacties op “Weblogs sterven een langzame dood”
Ik kan daar wel eensmee lachen. Op zappybaby zit het vol aggresieve moeders die elkaar het leven zuur becommentariëren.
Bv : en pasgetrouwde toont heel fier een foto van haar in haar bruidskleedje. De commentaar : ge ziet eruit als een zwangere koe. Lachen!
Tiens, en waar zitten die van u dan? Misschien heb ik nog wat tijd over voor commentaar daar ;-))
Allez ju, ééntje dan: http://photo.zog.org/
Ik laat geen commentaren toe op mijn blog, maar dat neemt niet weg dat ik geen commentaren krijg (per mail dan). Onlangs kreeg ik een hele uitleg over hoe heilzaam urinetherapie zou zijn bij de behandeling van mijn zoontjes kanker. Ik vond dat een zeer onsmakelijke mail (letterlijk en figuurlijk), maar net toen ik een kwade mail wou terugsturen, merkte ik dat diezelfde mens (een Aziaat) een kleine bijdrage voor mijn zoontje gestort had via mijn PayPal account… Ik denk dat hij het echt meende van die urine. Neemt niet weg dat mensen soms heel bizar reageren.
Wat denk je van dit agressief taalgebruik?
Het is er soms inderdaad echt over… Negeren is de enige oplossing, zeker?
Privé hanteer ik een despote verwijder-tactiek. Wat me niet aanstaat gaat eruit… Professioneel durf ik voor zoiets al eens een mailtje naar de ISP van dat IP’ke sturen. 🙂