Ze kunnen het zo zot niet uitvinden, meneer. Onlangs waren het nog de bij tijd en wijlen pipo’s van de N-VA met hun zoen-en-vroem-zones en hun nijdigheid wegens het gebruik van den Volkschvreemden Term “solden” en dat we toch allemaal beter “koopjes” zouden gebruiken, wat jij, nou, hè, tóch?

Vanmorgen, als ik koffie zou drinken, en ik zat net met mijn neus in mijn tas, zou mijn keyboard ondergeproest zijn:

Vlaams equivalent adeltitels in voorbereiding

Mogelijk volgend jaar al reikt de Vlaamse regering wapenbrieven uit aan verdienstelijke Vlamingen.

bloklettert De Standaard.

Vlaemsche titels, och here och god, waar hebben we dat in ‘s hemelsnaam aan verdiend? Er was al zoiets, dat de Vlamase executieve brieven uitdeelt in de aanloop naar de herdenking van de Groeningekouter, maar gelukkig, gelukkig was dat wel typisch Vlaams, en was er een verschil met de verfoeilijke Belgische adellijke titels:

Adellijke titels worden uitgedeeld aan verdienstelijke Belgen, de niet-adellijke Vlaamse wapenbrieven gaan naar Vlamingen die er zelf voor kiezen een familie-embleem aan te vragen en daar 500 euro voor betalen.

Hou me tegen of ik bega iets.

Maar goed, die ongelijkheid wordt binnenkort rechtgetrokken. Vlaams Minister van Heraldiek—opnieuw een geluk dat ik geen koffiedrinker ben—Dirk Van Mechelen is er ermee bezig:

Vlaams minister van Heraldiek Dirk Van Mechelen (Open VLD) werkt aan een uitvoeringsbesluit om voortaan ook personen of instellingen met meer dan gewone verdiensten op terreinen die behoren tot de bevoegdheden van gemeenschappen en gewesten, een wapenbrief toe te kennen. Op die manier krijgen de koninklijke adeltitels een volwaardige Vlaamse en niet-adellijke equivalent.

Er is zelfs al één gelukkige die niet moest wachten tot de Vlaamse Minister van Heraldiek een oplossing vond. Eén iemand die zó verdienstelijk was dat ze geen uitvoeringsbesluit wilden afwachten: Paul Van Grembergen, van de Vlaams—what’s in a name?—Progressieven:

Van Grembergen kreeg ‘wegens zijn grote inzet en verdienste voor Vlaanderen en zijn diepe Vlaamse overtuiging’ namens de Vlaamse regering een leeuwenkop toegevoegd aan het wapen dat hij had aangevraagd.

Ik vraag me af of hij zelf heeft mogen kiezen wáár die leeuwenkop ergens op zijn wapen gezet werd, dan wel dat het iemand op het kabinet* van de Vlaamse Minister Van Heraldiek is, die ter elfder ure ergens op een lege plaats een sticker heeft geplakt.

Nee serieus: woorden ontbreken me.

* Ja, ik weet dat er wellicht een heel leger herauten serieus met die dingen bezig zijn. Still.