Ik heb zo’n iTrip Auto gekocht, dat ik (a) mijn iPod in e auto kan gebruiken zonder batterij te verliezen en (b) dat ik het geluid van de iPod op de autoradio kan laten afspelen. Een groot gemak.

Er staat op mijn iPod voor het moment meer film dan muziek, maar voor de okkasie had ik in de rapte een random directory naar iTunes gesleept: De Pré Historie 1978 en De Pré Historie 1978 Vol. 2.

In 1978 waren Sandra en ik ergens tussen 7 en 8 jaar oud.

Dingen als Stayin’ Alive en Paradise by the Dashboard Light, Nutbush City Limits en Vlaanderen Boven ken ik wellicht van tweedehandsgebruik, of kan ik me niet meteen voor de geest halen als bewust meegemaakt in 1978, maar het viel ons alletwee op hoeveel van die liedjes wij ons echt actief herinnerder als hebbende naar geluisterd op de radio of gezien op TV.

Take a Chance on Me en Denis en Dreadlock Holiday heb ik zeker op televisie gezien—dat ware de dagen trouwens, van videoclips:

Rivers of Babylon speelde zowat elke morgen bij ons thuis op de radio, net als het machtige Lay Love on You, dat ik eigenlijk bijna vergeten was tot ik het op CD hoorde:

Dat was op Brussel Frans—Radio 21, bestond dat toen al? Ti Amo en Now That We’ve Found Love, die schalden dan weer door de keuken bij mijn grootouders, op BRT 2.

…maar het punt is wel: Zelie is nu al negen jaar, en ik kan me niet inbeelden dat zij ook maar één liedje kent dat nu op de radio speelt.

Ja, kul van Studio 100, daar luisteren ze naar. Ik herinner mij ook nog wel Bourvil chante pour les enfants (waterlanders telkens hij Le petit coq zong, hilariteit telkens het Sébastien le pingouin was), en ik ben er nog niet in geslaagd om Louis Neefs en Marva zingen kinderliedjes te verdringen, maar zó erg was het toch niet in onze tijd.

Wij luisterden echt bijna de hele dag naar de radio. En er waren nog muziekprogramma’s waar we naar keken, op de televisie. Er waren ook shows, met Willem Duys en Willem Ruis en allerlei, en daar kwam eigenlijk niet eens zo slechte muziek in—ik meen me te herinneren en ik kan me vergissen dat het pas allemaal om zeep ging met Nederland Muziekland.

Maar nu? Ik zou niet weten naar welke radio we zouden moeten luisteren om relatief goeie muziek te horen die de kinderen binnen twintig jaar nog zullen mee kunnen zingen.

Rudy “…en bye bye” Sinia is al een tijd heengegaan, en ik weet niet of Meester Jo Van Backlé nog onder de levenden is, maar de Radio 2 Top 30 misschien?

Of alsnog Donna? Of Q? Of nog iets anders?