1978. Nieuwe Kreuners-CD: kopen. Nu heb ik hem nog, previewgewijs, en door slechte vrienden toegestopt, op MP3. Maar van zodra ik hier buiten kan, ga ik hem proper schoon kopen in de winkel.

Met een song van Mauro Pawlowski (Meisje Meisje) en een samenwerking met Frank Vander Linden (Verlegen) en met Jean Blaute aan de producerknoppen.

Mooiste nummer: Geen zonde van de tijd. Gezongen door iemand die geen zanger is (Erik Wauters) en daarmee alleen nog mooier.

Ook goed: Meisje Meisje, met gitaar gepikt van Doe Maar (maar Maurogewijs mooi gepikt, samen met nog een hoop andere dingen ook). En Hou toch van mij, een meezinger if ever there was one. Van het kaliber van Ik wil je in illo tempore, maar minder simpel. En het liedje zelf is fijner dan de titel: die doet vermoeden dat er nog hoop is, terwijl in het liedje zelf het refrein gaat van “hou nog van mij–of is alles nu voorbij”, met een vettig vraagteken erachter: dat er eigenlijk geen hoop meer is.

Waar ik niet aan ben: Red het bier, dat mij niet genoeg ballen aan het lijft heeft. En half rappen gaat Walter niet af.

Eigenlijk zwak dat Humo ze nu plots weer street cred geeft, na ze jarenlang afgezeikt te hebben. Je gaat nog zien dat ze binnenkort ook op Studio Brussel gespeeld gaan worden.