Ik heb te doen met Yves Leterme, die mens zal er ook niet om gevraagd hebben. Ik ben daar helemaal vol mededogen voor, eigenlijk. Voor zowat iedereen die er van zo dichtbij mee betrokken is.
Ach, ach.
Ze zitten daar al weken en maanden en eigenlijk járen afgesloten van de wereld, op een eigen planeetje dat alsmaar verder van de realiteit verwijderd raakt, gevangen in een politieke logica waar ze zelf geen uitweg meer zien.
Zouden ze nu zelf helemaal geschrokken zijn van de situatie? Met hun voeten op de grond terechtgekomen?
Ik denk dat ze eigenlijk eens allemaal, al die onderhandelaars, met hun familie en kinderen op vakantie zouden moeten gaan. Zij alleen, ergens waar het mooi weer is en waar de kinderen samen kunnen spelen. Ergens ver weg van hier, ergens buiten Europa.
Waar ze allemaal samen beseffen dat er veel meer is dat ons bindt dan dat er ons scheidt.
En dat ze er dan met goeie moed opnieuw aan beginnen.
Ach, zouden ze niet eens kunnen doen wat wij doen bij interfaces en softwareontwikkeling? Dat ze ervan uitgaan dat er geen taboes zijn, dat er geen onmogelijkheden zijn en geen quid pro quo, en geen Vlaams Blok, geen Laatste Nieuws, geen opiniepolls en misschien vooral: geen kiezers.
Ervan uitgaan, met andere woorden, dat alles mogelijk is, en dat er een toverstaf is die alles kan waarmaken. Gaan de mensen er gelukkiger door worden, zou de vraag moeten zijn. En ook, wordt iedereen hiervan beter? En dan ook, is dit efficiënt?
Vijf weken politieke moed.
Langer dan dat mag het niet duren. En dan komen ze met z’n allen samen tot een ideale situatie—ik ben er van overtuigd dat dat mogelijk is. En dán moet er alleen nog een manier gevonden om van hier tot daar te raken.
Allez jongens, komt keer overeen.
Reacties
16 reacties op “Regeringen”
Natuurlijk heeft hij er wel om gevraagd. Hij heeft beloftes gemaakt die hij niet is kunnen nakomen. Volgens mij wist bijna iedereen (op 800.000 man na) dat hij nooit ging kunnen verwezelijken wat hij beloofd had. En daar krijgt hij nu de rekening voor gepresenteerd.
Oké, het is natuurlijk niet alleen zijn ‘schuld’ maar ik hoop dat hij ingezien heeft dat opportunisme je niet ver brengt.
Is ‘t al Kerstmis?
Met zijn allen op reis gaan naar een ander continent? En op kosten van ons, de verzuurde belastingbetaler, zeker?! Ammehoela!
Komaan zeg. Al ooit eens zo’n bord gezien van wegenwerken? “Hier verbouwt Weetikwelkeoverheid 75 meter wegdek / vermoedelijke einddatum 15 februari 2008 / bedrag der werken 12.500.000 euro”?
Als er mensen beter van worden, dan mag het geld kosten.
je moet in de politiek gaan dan is er toch één iemand die weet waar het om zou moeten gaan : Gaan de mensen er gelukkiger door worden
hehe! michel for premier !!
veruit de verstandigste suggestie die ik de afgelopen dagen al heb gelezen. Als het kan helpen: waarom niet.
De premisse van een collectief belang, die “iedereen” die moet gediend worden, daar hapert het, vrees ik. Heel veel zaken kunnen inderdaad zo aangepakt worden, maar ik denk dat iedereen (no pun intended) realistisch genoeg is om te weten dat bepaalde heikele punten maar moeizaam met een dergelijke toetssteen aangepakt kunnen worden.
Ik lig niet wakker van Brussel-Halle-Vilvoorde. Worden “de mensen” beter van een splitsing? Of anders gesteld: wat is het verwachte net-negatieve effect van een splitsing voor de Franstalige kiezers? Is daar een quantificeerbaar, een gevoelsmatig, een evenwichtig antwoord op te geven?
Ik hecht veel belang aan een amicale sfeer om belangrijke punten aan te snijden, maar ik geloof niet (meer) in het barbecue-model. En dat vind ik heel jammer, geef ik toe. Desondanks: een denkpiste die hier en daar wat schuim van de monden, wat waas van voor de ogen kan wissen.
Ey Michel, ik was ironisch, man. Ik dacht dat het ‘verzuurde’ tussenvoegsel dat toch al enigszins zou duidelijk maken 🙂
Als ik die leeuwenvlaggen daar heen en weer zag zwaaien achter een overmoedig Letermeken wist ik al hoe laat het was en hoe laat het zou worden. Maar je suggestie om ze eens allen op vacantie naar het buitenland te sturen lijkt me wel wat. Wat dacht je van een weekje Afganistan ? Een weekje Irak ? Een weekje Darfour ? Een weekje Oost Congo ?
IK heb het vanaf dit standpunt eigenlijk nog niet bekeken. Dat is omdat ik eerlijk gezegd weinig “automatisch besef” had dat die mensen het toch allemaal wel moeilijk hebben.
Langs de andere kant, denk je dat een vakantie zulke vastgeroeste comunautaire ideologiën en ingesteldheden kan doen laten verdwijnen.
Bovendien wordt het hele gedoe rond bhv en consoorten ook nog eens gevoed door die “rijke tisten” die veel invloed hebben en ook geen verandering willen hé.
schoon gezegd.
de mensen zouden idd beter eens wat meer op reis gaan, de eigen situatie vanop een afstand bekijken.
en durven uit je eigen vastgeroeste denkkader treden.
‘t zal niet voor morgen zijn vrees ik!
[…] Laat ons eerlijk zijn. Een deadline zegt niets, het gaat hier over de toekomst van België; dat is niet op één-twee-drie opgelost. Het is niet dat we niet geïnteresseerd zijn of dat het ons onbewogen laat. Zo durft men zelfs politiek bedrijven correct vergelijken met project management: een IT project faalt omdat men over budget en tijd zit of omdat men buiten scope zit. Nog meer IT zelfs: kijk naar het positieve wat we doen in softwareontwikkeling en interaction design. […]
Ik heb gisteren samen gezeten met een bedrijf dat in de IT wereld proces veranderingen doet.
Als de regeerings partners een van hun out-of-the-box thinking cursussen zou volgen of mijn eigen bootcamp, dan zou er veel opgelost zijn.
Echter voorwaarde voor beiden is dat iedereen volledig gaat meedoen. Dat iedereen zich kwetsbaar opstelt door oa met de meest waanzinnige ideeen te durven komen en daar met een open geest over nadenkt.
Zonder pers, zonder gekonkelfoos etc.
Op die manier is de oplossing niet moeilijk. Dat is echter politiek, zo is het niet mogelijk.
Het beter idee waar we toen opkwamen was: waarom niet gewoon elke huidige deelnemer vragen om een ander persoon af te vaardigen.
Maw zet een geheel nieuwe ploeg aan tafel, mensen die geen bagage dragen van vorige mislukte onderhandelingen. Laat die mensen topless onderhandelen en geef ze carte blanche.
(Topless betekend hier geen blackberry of gsm etc)
Sterk plan! Wij zullen ons intussen rustig bezighouden 🙂
Het ligt niet aan hen, het ligt aan de manier waarop dit land in elkaar zit met te veel verkiezingen op verschillende momenten en provinciale kieskringen. Grote rotzooi.
[…] Regeringen […]