Ter herinnering—dit was de toestand de nacht voor we op reis gingen:

En toen we terugkwamen, zag het er zo uit:

De radiator is weg en er is een centraal blok in de plaats gekomen, de dingen tegen de ene muur zijn bijna allemaal weg of verhuisd (de afwasmachine naar het centraal blok, de droogkast naar onder de trap, alleen de wasmachine blijft voorlopig staan tot er een afloop is onder de trap).

Tegen de muur staan allemaal grote ladenkasten, links en rechts van het vuur. Links van het vuur zal over de hele lengte een werkvlak komen in ammelinium, en op het centraal blok ook. Daar komt ook een reuzengrote aluminiumenen afwasbak, die helemaal naadloos in het werkblad zal zitten.

Tegen de muur, daar komen tot boven aan het plafond nog kasten, die ongeveer de helft van de diepte van het werkvlak zullen hebben:

Dus: een helft van het werkblad zal afsluitbaar zijn in een kast. Ik weet niet meer precies hoe (schuifdeuren of een rolluik), maar het principe is in alle geval dat we de broodsnijmachine, de koffiezetmachine, de broodroostermachine en andere dingen kunnen wegschuiven uit het zicht als we dat willen. En dat we de kast open kunnen laten staan en een groot werkvlak hebben.

Een tweede groot werkvlak, want het centraal blok is dus wel degelijk redelijk massief groot—dat ding linksachter is de afwasmachine, om een beetje een idee van schaal te geven:

En overal zitten lades. Soms groot, dat er vijftig of meer kilo in mag, soms klein, soms hoog, soms laag. Soms gewoon open, en soms met vakjes voor indelingen. Zoals hierboven een speciaal ding om snijmessen veilig in op te bergen, of hieronder een speciaal ding om kruidenpotjes in te steken:

Of een speciale uitneemlade met handvaten om ontbijtgerief in te steken:

Fijne gadgets, dat wel, en voor de klasseermens in mij is het zeker leutig, maar het is ook gewoon een bittere noodzaak: de keuken, en de kasten daar, zullen zo ongeveer de enige opbergruimte zijn in het hele huis. We hebben geen kelder, en we hebben geen voorraadkamer of zo: alles moet daar.

En dus vandaag: een plaats voor bestek, een plaats voor voorraad, een plaats voor kruiden, een plaats voor boekentassen en sportgerief van de kinderen, een plaats voor het kuisgerief, voor de kattenbakvulling, voor de potten en pannen, voor de drank, voor het eten, voor…

Inderdaad. Messen en kookutensielen onder het hoofdwerkvlak, ontbijtgerief naast de tafel, kruiden naast het vuur, dat soort zaken.

Voor de rest: het water—warm en koud—is omgeleid en de afvoeren zitten klaar onder het centraal blok. En de dingen zitten klaar voor de radiator en zo.

Dat was het werk van vorige week maandag tot donderdag. Vrijdag was er geen werk in ons huis, enkel in het atelier, en vandaag is er dit bijgekomen:

…een eerste stuk van de kasten tegen de muur van het vuur. (Heh, “de muur van het vuur”.) In die kast komt de microgolfover en de stoomoven, trouwens:

En lách daar niet mee, het is Sandra die malgré zo’n oven wou. Zoiets als mijn vader die een bibliotheek moest en zou hebben, en mijn moeder die een kelder moest en zou hebben. En ik die lichtjes in willekeurige kleurtjes moest en zou hebben.

(Alhoewel, die stoomover gaat dus wel degelijk veel gebruikt worden, want wij stomen denk ik zo ongeveer al onze groenten.)

Het begint dus echt wel vorm aan te nemen.

Hoera!

(And on a related note: we hebben vanaf donderdag iemand die ons gaat helpen het huis te kuisen, driedubbel hoera!)