“Kick the fuck in,” blijf ik maar roepen tegen de gespecialiseerde pijnstillers. En na een tijd is het geen roepen meer, maar zachtjes en gebroken wenen: “Please kick in.”
De smeerlappen luisteren al een paar uur niet naar mij, helaas.
Ik ben dat soms zó beu, zo beu.
Zielig hé?
Reacties
21 reacties op “Allez ju!”
Als de weerlicht naar de dokter, nu!
Oh. Zaten wij blijkbaar op het zelfde moment pijn te lijden. Jij rugpijn, ik hoofdpijn. Ellendig, zo om een kot in de nacht.
ik bewonder u eigenlijk. Ge zit maar van hot naar her te sleuren, uw meetings te doen uw job en huishouden en tis zo alsof ge eigenlijk niets hebt en ge relativeert dat. Ik zit hier soms te klagen van een beetje oorgepiep.
Courage M!
Naar maman luisteren !
En voor de rest : sterkte.
🙁 beterschap!
Ik zal mee supporteren zie!
En eens heel kwaad kijken ook. (ge moogt kiezen, naar u of naar de pillen)
‘k ( nu bijna 55) Heb dat ook nog gehad. Jaren 80. Druk, drukke job, vijf kinderen, een hoby die zich steeds vanzelf bleef opdringen, van meeting naar meeting runnen, enz., enz .
Dat werkte niet zozeer op mijn gebeente, dan wel op mijn gemoed. ‘k Leek klaar voor wat men nu in newspeak een burnout noemt.Dat is er niet aangekomen. Waarom?
Het beste advies kwam van mijn toenmalige baas, die zich allerminst als baas gedroeg,: de nu nog steeds bekende L.T. uit L. Hij is daar nu burgermeester.
Hij zei: ” Hoe kan dat toch? Neem nu een boerin met 14 hectare land , zeven kinderen en daarnaast nog het één en ’t ander te doen. Die krijgt noch rugpijn, noch een burnout. Waarom? Niet omdat ze dagelijks een douche neemt om zich af te spoelen. Neen, omdat ze haar gezond verstand gebruikt”.
Michel heeft wel rugpijn om een bijzonder goeie reden en niet omwille van een burnout, denk ik.
Allee, die gaat – als het terecht is- daar even terecht dokters voor betalen. Zien of het helpt.
Als het niet terecht is, zijn het zotte kosten.
Kijk, M. lijkt een lijdend voorwerp.
Er is een onderscheid tussen een lijdend & een meewerkend voorwerp, dat is elementaire grammatica.
Neem nu de zin ( lol) : Hij geeft de hond een pak slaag.
Welk woord is welk voorwerp?
Waarom richt u zich op zo’n manier tot een man die kenbaar maakt zachtjes en gebroken te wenen van de pijn, Bernard ?
Roepen tegen pijnstillers die ge al opgegeten hebt. Misschien moet ge behalve naar de dokter ook eens met een ‘peut’ gaan babbelen? 😉
Maar allez jongens.
Het waren gespecialiseerde pijnstillers. Tegen, als ge ’t wilt weten weten, blaasontsteking die om de zoveel tijd mijn deel is, ten gevolge van verbrijzelde ruggenwervels.
Niets psychosomatisch, en niets waar een “peut” voor nodig zou zijn.
Die ruggenwervels, dat zag er zo uit:
Die twee blekere wervels, die zijn verbrijzeld–een burstfractuur, en dat wit kanaal in het midden dat bijna in twee ligt, is mijn ruggenmerg, dat bijna geheel afgekneld was.
De gevolgen daarvan zijn meer dan ik u wil lastig mee vallen, en vaak veel minder dan aangenaam–en de pijn is vaak nog het minste waar ik mee in zit.
Niet dat ik van uw commentaren wakker lig, maar ’t is wel gemakkelijk veroordelen zonder enige kennis van achtergronden of realiteit.
En als ge ’t echt allemaal wilt weten: die blaasontsteking was er omdat ik niet genoeg uit mijn zetel gekomen was, en ik was niet genoeg uit mijn zetel gekomen omdat mijn rug lawaai maakt, en ik bang was/ben dat er een stuk van deze metalen constructie het begeven had:
En ja, ik ga naar de radioloog, woensdag.
Michel, uwe rug is pure horror. Ik heb het al gezegd: ‘respect’, man. Ik wou voor u dat het al woensdag was en dat die rotpijn ophield, écht.
Dat weerhoudt er me soms van om dingen over mijn gezondheidstoestand op mijn blog te zetten. Mensen zoeken er altijd psychologische redenen achter. Het ligt aan uw druk leven! Rustiger aandoen! Terwijl een mens gewoon een kapotte rug kan hebben. Of een parasietbeest in mijn geval. Veel beterschap of toch alleszins veel minder pijn voor Michel in 2009!
Wij hebben twee parasietbeesten rondlopen thuis!
De jongste gaat deze maand zijn kroonjuwelen verliezen, haha. 🙂
Sterkte Michel ziet er belabberd uit op de foto’s!
but “Keep on smiling” … CiaoB
Soms kunnen mensen zo op mijn systeem werken met hun gezever dat ze nooit een pil moeten slikken ! Ik zou ook nooit pijnstillers slikken als ik alleen maar wat hoofd- of buikpijn had ! Pijn is niet altijd psychosomatisch hoor en soms zou je alle zotte kosten doen om toch maar die pillen niet nodig te hebben .In elk geval ziet al het metaal in m’n knie er minder angstwekkend uit dan uw rug , sterkte !
Over die “peuten” heb ik zo anders ook wel “mijn gedacht”. Kijk maar naar wie ze vandaag ontoerekeningsvatbaar hebben verklaard en vorig jaar nog krèk het omgekeerde, trr..
Specialisten, mijnheer!
@ e.: ook ik ben zo iemand die ‘zevert’ dat hij nooit een pil slikt. Maar ik besef daar dan wel bij hoe gezegend ik daarmee ben!
Het is jammer genoeg niet iedereen gegund, maar ik ben uiteraard wel blij dat ik niet afhankelijk ben van medicamenten.
@Michel: akelige foto’s, het geeft een goed idee waar je mee te maken hebt, hoewel ik het me eigenlijk totaal niet kan voorstellen, constante pijn, ik zou het niet kunnen verdragen (denk ik). Sterkte ermee!