Best blijven zitten. Rechtstaan en rondlopen doet pijn. Tiens, het doet pijn. Is dat van te lang te zitten? Rechtstaan? Hm. Rondlopen doet pijn. Is dát van te lang te zitten?
In bed dan maar. Grmbl, het piekt waar het niet zou mogen pieken. Of was het toch de andere kant? En is dat dan een goed teken? Of juist niet? Zou ik niet beter wat meer bewegen? Voeteneind wat meer naar boven? Rugeind meer naar boven? Naar beneden?
Op mijn zijkant dan maar? Of op de andere kant? Hey, welke kant wás het nu weer? Of nee, die foto was toch in spiegelbeeld, juist? Of was het een foto vanaf mijn borstkas genomen?
Bah, het piekt en het voelt verrokken en het voelt als een blauwe plek. Ik ben mij dingen aan het inbeelden. Of nee, toch niet, manifest niet: ik heb röntgenfoto’s die mij verzekeren dat er wél iets is.
Maar aan welke kant was het nu weer?
…of misschien kijk ik maar nog eens filmpjes tot ik in slaap val.
Ik moet er maar groen mee lachen, met die mensen die blijven beweren dat dit dingen zijn die ik “op den duur wel gewoon zal worden en mee zal leren leven”.
[Note to self: beperk het tot één deprimo-post per dag.]
Reacties
6 reacties op “Uw hoofd doet rare dingen”
Seroquel. Eéntje en een half uur later ben je in dromenland. Getest en goedgekeurd.
Seroquel. Eéntje en een half uur later ben je in dromenland.
Het spul zet je gedachten stil. Getest en goedgekeurd in dit soort situaties. (gaan mijn wervels terug aan elkaar groeien? wat zal ik doen als dat niet gebeurt?)
Aan pijn gewoon worden, lijkt mij onmogelijk.
Even onmogelijk als dat je je over dit soort dingen gèèn zorgen zou maken. Maar misschien zeggen we beter iets opbeurend.
Zoals, zoals, tsja, dat je van mij gerust meer dan één post in die zin mag doen per dag.
(Hm. Niet helemaal het hart onder de riem dat ik in gedachten had).
Andere boeg dan maar : er is een superlekker Japans restaurant in Sint-Denijs-Westrem (Tatty&Co). Van zodra het past steken we onze voeten daar onder tafel. Mail maar eens zo’n agendadinges.
aan een kwaal gewoon worden en gewoon worden dat ge een kwaal hebt zijn 2 andere dingen. Het hangt dan van de kwaal af hoe veel ge er last van hebt.
Mensen die komen vertellen dat je er wel gewoon aan wordt moeten het mss eerst zelf eens een jaar meemaken. et is altijd makkelijker de rekening van de ander te maken he.
Al die gedachtenspinsels die je hier neerzet geven mij wel het idee dat er een soort filtratiesysteem optreedt dat het wil verdringen, ik ken dat : ik heb nu wel niet wat jij hebt, maar in de “slechte momenten” zit ik ook in een soort roes te verkeren tussen aanvaarding en afstoting.
Zal er ook hartstikke gek van worden depri of niet ben blij dat je hersens nog goed werken,… geniet van je vele super linkjes … Sterkte! Benona