Ik moest vandaag aan de Sterre zijn voor een vergadering aan de Universiteit. Ik moest er zijn om 13u. Ik had me vergist en ik dacht 12u30, en toen moest ik nog om mijn fiets aan de Dampoort, en uiteindelijk was ik er na drie kwartier reizen om 12u35 en heb ik nog een klein halfuurtje op collega Koen gewacht en toen zijn we eraan begonnen.

(in de vergaderzaal met de bijna perfect vergadertafel: een verzonken projector met een spiegeldeksel, voldoende aansluitingen voor laptops met een elegante oplossing voor netwerk, stroom, aanluiting in op projectie en geluid, en uit-ste-ken-de stoelen. het zou helemaal perfect zijn als er voldoende beenruimte was onder de tafel)

Ik had drie kwartier moeten reizen omdat ik onnoemelijk traag heb gefietst, zonder naar televisie te kijken of niets. En na de vergadering ben ik naar huis gefietst, ook op mijn dooie gemak en zonder naar televisie te kijken op de fiets, want ik was eigenlijk wel een beetje bang.

Als ik niet heel erg actief oplette en voortdurend bijstuurde, draaide ik telkens rechts weg tegen de bordure.

OK, mijn achterwiel doet wat wonky, maar ik heb hetzelfde als ik wandel: mijn evenwicht doet raar. Concentratie ook niet echt in orde, het draait allemaal wat. En ik blijf best niet te lang zonder steun rechtstaan.

’t Is al van gisteren dat ik bonkende hoofdpijn heb, en steken in mijn linkeroor. En ’t is al van zondag dat mijn ogen opgezwollen zijn. Oh, en dat ik vooral in mijn rechteroog steken heb. En dat het vermoeiend is om ze te bewegen. Ik ben gevaccineerd tegen griep, dus, euh, dat zal het wel niet zijn, maar het is wel vervelend.

Weird stuff. (aan de positieve kant: zo heeft de hypochonder in mij weer eens wat te doen)