Wij zijn deze namiddag naar de winkel geweest en wij hebben gekocht:

• Een AEG F50871 vaatwasmachine. Automatische programma’s, automatische deuren, halogeenverlichting vanbinnen, eventueel aan te zetten via een timer, fluisterstil en op de benedenverdieping kan alles platgelegd worden zodat er zelfs mega-grote potten in kunne.
• Een Miele W 5825 WPS wasmachine. Tot zeven kilo was, bijna compleet geruisloos, automatische vanalles, allerlei beveiligingssystemen, zuinig en alles. En zelfs een speciale functie om kledij waterdicht te maken, blijkbaar.
• Een Miele T 9747 WP EcoComfort droogkast. Ook tot zeven kilo was, ook allerlei beveiligingssystemen, ook zo zuinig als maar kan zijn, relatief gezien. En zelfs een speciale functie voor hoofdkussens. En licht vanbinnen.

Slik.

Dat was dus véél geld. Niet dat we er onderuit konden: de wasmachine was al een tijd kapot, de afwasmachine had het vorige week finaal begeven, en de droogkast moesten we vervangen wegens alsdat de oude als een stoomboot deed telkens ze in werking trad, en dat dat nogal funest zou geweest zijn voor de kast waar ze nu in staat.

Probleem is dat met zes mensen in huis, het écht geen luxe is om degelijk materiaal te kopen.

Al met al hebben we nog geluk gehad, met onze toestellen: twintig jaar is een mooie leeftijd, in deze tijden van planned obsolescence.

Te hopen dat deze het ook twintig of dertig jaar uithouden.