Ik heb mijn tong verrokken, vorige zaterdag. Of beter: dat dingetje onderaan mijn tong dat mijn tong aan de onderkant van mijn mond vastmaakt, dat heb ik gescheurd.

Ai, doet pijn. Gelukkig dat tongen en andere monddelen snel genezen.

Oh, en in related news: ik krijg dit liedje niet meer uit mijn hoofd:

Ik geef alsnog de tekst mee, want ‘t is eigenlijk wel grappig. Zeggen dat ik dat allemaal meezong toen ik klein was, en dat ik blijkbaar van haar noch van pluimen wist waar het allemaal over ging:

Ayant avecques lui toujours fait bon ménage
J’eusse aimé célébrer sans être inconvenant
Tendre corps féminin ton plus bel apanage
Que tous ceux qui l’ont vu disent hallucinant.

C’eût été mon ultime chant mon chant du cygne
Mon dernier billet doux mon message d’adieu
Or malheureusement les mots qui le désignent
Le disputent à l’exécrable à l’odieux.

C’est la grande pitié de la langue française
C’est son talon d’Achille et c’est son déshonneur
De n’offrir que des mots entachés de bassesse
A cette incomparable instrument de bonheur.

Alors que tant de fleurs ont des noms poétiques
Tendre corps féminin c’est fort malencontreux
Que la fleur la plus douce la plus érotique
Et la plus enivrante en ait de plus scabreux.

Mais le pire de tous est un petit vocable
De trois lettres pas plus familier coutumier
Il est inexplicable il est irrévocable
Honte à celui-là qui l’employa le premier

Honte à celui-là qui par dépit par gageure
Dota de même terme en son fiel venimeux
Ce grand ami de l’homme et la cinglante injure
Celui-là c’est probable en était un fameux.

Misogyne à coup sûr asexué sans doute
Au charmes de Vénus absolument rétif
Etait ce bougre qui toute honte bue toute
Fit ce rapprochement d’ailleurs intempestif.

La malpeste soit de cette homonymie
C’est injuste madame et c’est désobligeant
Que ce morceau de roi de votre anatomie
Porte le même nom qu’une foule de gens.

Fasse le ciel dans un trait de génie
Un poète inspiré que Pégase soutient
Donne en effaçant d’un coup des siècles d’avanie
A cette vraie merveille un joli nom chrétien

En attendant madame il semblerait dommage
Et vos adorateurs en seraient tous peinés
D’aller perdre de vue que pour lui rendre hommage
Il est d’autre moyen et que je les connais
Et que je les connais.

Over Brassens gesproken: ik vraag me telkens ik de dames du temps jadis voorbij kom, wat Villon er zou van gedacht hebben, dat men vijfhonderd jaar laten zijn teksten niet alleen op school moest van buiten leren, maar dat ze op muziek gezet zouden worden, en dat er 550 jaar later een zot op zijn fiets luidkeels meezingt:

Dites moy ou, n’en quel pays
Est Flora la belle Romaine,
Archipiades, né Thaïs
Qui fut sa cousine germaine,
Echo parlant quand bruyt on maine
Dessus rivière ou sus estan
Qui beaulté ot trop plus qu’humaine.
Mais ou sont les neiges d’antan?

Ou est très sage Hélloïs,
Pour qui chastré fut et puis moyne
Pierre Esbaillart a Saint Denis?
Pour son amour ot ceste essoyne.
Semblablement, ou est royne
Qui commanda que buridan
Fut geté en ung sac en Saine?
Mais ou sont les neiges d’antan?
Fut geté en ung sac en Saine?
Mais ou sont les neiges d’antan?

La royne blanche comme lis
Qui chantoit a voix de seraine,
Berte au grand pié, Bietris, Alis
Haremburgis qui tient le Maine,
Et Jehanne la bonne Lorraine
Qu’Englois brûlèrent a Rouen;
Où sont ils, ou Vierge souveraine?
Mais où sont les neiges d’antan?

Prince, n’enquérez de sepmaine
Ou elles sont, ne de cest an,
Qu’a ce refrain ne vous remaine:
Mais ou sont les neiges d’antan?

The mind, it boggles.



Reacties

12 reacties op “Le blason”

  1. Miljaar, hoe doe je dat ?

  2. Euhmm… Eerste song, tweede lijn : Juste ipv J’euste vermoed ik. En er zijn zo nog van die dingen die logischer zijn als er ander woord in de plaats voor staat.

  3. En tweede song, eerste lijn : dans ipv n’en

  4. toevallig gisteren voor een vriend een paar stoute liedjes van Brassens bovengehaald (Le Gorille, Melanie, Quatre-vingt-quinze pour cent). Atijd prachtig verwoord 🙂

  5. Wat was je wel aan het doen, dat je je tong verrekt hebt? Blijven plakken aan een bevroren stuk metaal of zo? Dat zou ik misschien zelfs nog geloofd hebben, een paar weken geleden.

  6. Zoals rendv al opmerkte, is het “verrekt”. Trek het u niet aan; ik wist het ook niet, tot het mij een kist sigaren kostte.

  7. Toevallig is het hier bij mij in Berlijn het Brassens festival (Brassens moest een tijdje oorlogswerken bij Basdorf)! Ik vind “Le vieux Leon” erg mooi.

  8. Le Blason. Oh man, daar heb ik mijn hoofd al over gebroken, die tekst zit zo bomvol symboliek en onderliggende betekenissen, de melodie lijkt simpel maar is betoverend.
    http://huugendruug.eu/2006/05/26/damn-mijn-pa-heeft-me-weer-eens-goed-liggen
    Er bestaan verschillende analyses van de tekst, hier is er één van: http://www.analysebrassens.com/?page=texte&id=119&%23

  9. @Alex: Frans is precies niet echt uw specialiteit. 😀

    Tong: ge wilt niet weten hoe dat kan. Veel mojito’s waren er mee gemoeid, in alle geval.

  10. Mojito’s, Hilton, tong verrokken. Ik maak mij nu verrekt toch zorgen. Is alles goed met Sandra? 😉

  11. (um, en zó enorm veel symboliek en onderliggende betekenis zit er niet in de tekst hé, ‘t gaat gewoon over het jammerlijke dat “con” zo’n woord met connotaties is en er geen ander woord voor het lichaamsdeel is)

    (in zeer veel talen trouwens: ofwel is het medisch jargon, ofwel is het vulgair)

    (en helemaal niet a propos, maar toch: “La queue [of: la bite], c’est féminin, le con masculin. Question de genre.” — Gainsbourg)

  12. @Michel : Ah – wikipedia helpt me vooruit – inderdaad, Frans van de 15de eeuw is niet mijn specialiteit… 🙂 heb gewoon de logica toegepast, snel snel voor ik vertrok naar men werk.

    Foot in mouth, indeed 🙂