Ik voel mij een beetje HAL9000 op het moment.

Mijn werk op de computer was weg wegens computer kapot (of, met wat geluk, wegens niet genoeg stroom zoals Luc zegt).

Dus herbegin ik met de moed der wanhoop op mijn laptop. Dat werkt, even, maar dan weer niet. En dan weer, en dan weer niet.

De stroom is ondertussen alweer een hele tijd uitgevallen, voor de hele buurt.  Ik zie op het einde van de straat allemaal mannen in fluo-vesten druk lawaai maken, ik vermoed dus dat er Iets Ernstigs aan de hand is.

Maar dat belet dus niet dat ik me HAL9000 voel. Ik ben beetje bij beetje stroom aan het verliezen op de computer. Ik zet om het half uur mijn netwerk even aan, om het hoogstnodige van het internet te halen aan GPRS-snelheid, en dan weer weg te gaan. Ik zet het licht van mijn scherm op het minimum om zo weinig mogelijk stroom te verliezen, maar toch: de batterij slinkt zienderogen.

Oh kijk, het is weer terug, de stroom. Voor de tijd dat het duurt.

update “de tijd dat het duurt” was 18 minuten. Mijn batterij heeft nog 1 uur en 10 minuten stroom. En ze staan op het einde van de straat met vier man en een bobcat te graven.

update 2u38. Het was even weer terug, maar nu is het alweer een tijd weg. Nog 1 uur en 27 minuten in de batterij. Ik ga even buiten kijken wat ze aan het doen zijn.

2u45. Het is stil, aan het einde van de straat. Er ligt een hele berg aarde en er staat een staketsel met lampen om vanalles bij te lichten. Er is, voor zover ik dat zie (of het zou een héél diep gat moeten zijn) nog één eenzame ziel aanwezig. Ik hoor hem kloppen, iets hamer– of beitelachtigs, en van tijd tot tijd komt hij even boven water.

2u59. Ze kennen hun prioriteiten wel: de straatverlichting is zonet weer aangefloept. Nog altijd geen electriciteit in het huis. Ik begin me zorgen te maken over de diepvries.

3u15. Ik moet dingen van het internet hebben — screenshots, zaken die op een wiki staan. En ik moet ook dingen hebben die op een shared drive staan waar ik via VPN naartoe zou gaan. Maar nu lijkt zelfs GPRS het opgegeven te hebben. De man aan het einde van de straat is nog van tijd tot tijd aan het kappen, en mijn batterij zegt nog 43 minuten. Ik ga een half uur in bed gaan liggen, hopen dat er tegen dan weer wat stroom is.

Beeld u in dat dit in het midden van de nacht gebeurt en dat ik het niet zou weten: ik denk dat ik om 12u nog niet wakker zou worden.

De dingen zijnde zoals ze zijn, heb ik gelukkig een iPod die als alarm kan dienen.