Maar echt: Louis stuurde vorige week tijdens de werkdag een boodschap, of hij de computer thuis eens mocht heropstarten wegens haperen bij één of ander spel.

Ik had niets draaien dus het mocht.

Maar toen ik thuis kwam, bleek de computer niet meer aan te gaan. Iets met USB dat teveel stroom trekt en dat hij binnen de 15 seconden zou vanzelf uitgaan.

Ik had de fiche van de USB-gaten vooraan al eens uit het moederbord getrokken, maar dat deed niets. En de USB-gaten achteraan zitten rechtstreeks op het moederbord, dus dacht ik: verloren zaak, we gaan naar de winkel moeten gaan.

Vanmorgen (eerste moment dat Sandra kon) dus de computer naar beneden gesleept, en klaargelegd voor transport… en wat zag mijn oog? De ene kapotte USB-poort aan de voorkant, met aan de binnenkant nu dat het zonlicht er in zat: duidelijk een stuk ijzer dat tegen een ander stuk ijzer zat waar er normaal geen stuk ijzer tegen een ander stuk ijzer mag zitten.

Het ene stuk ijzer bij het andere stuk ijzer weggehaald, en hey presto: computer start weer gewoon op!

Ik voel mij gelijk een superheld.