Ik lag te kijken naar een oude Colbert Report, en plots stond er iemand naast mijn bed.

De nachtverpleegster.

Slaapwel, zei ze.

En of het gordijn niet dicht moest.

Nee gij, zei ik.

Als er iets is, bellen hé.

Afgesproken, zei ik. En ook wel: bedankt, tot ziens.