Peeters

We hebben een ergerhalfuurtje tegenwoordig, in de auto, collega Johan en mezelf: in het van Brussel Noord naar het werk rijden, staat de radio op Annemie Peeters.

Ik had nog nooit de kans om haar op de radio aan het werk te horen. Het is ongetwijfeld een sympathieke dame, proper op haar persoon, lief voor kinderen en honden, met veel vrienden en kennissen die haar naar waarde schatten.

Maar. De keren dat ik ‘s morgen tegen de radio zit te roepen, ge hebt daar geen gedacht van.

Vanmorgen bijvoorbeeld: Annemie sprak met een prof die stalen Zuidpoolijs in zijn labo had.

Ze vroeg hem of dat ijs,  nu de poolkappen smelten, meer geld waard was. Ik verdacht haar geen seconde van ironie of zelfs maar van poging tot humor, en het kan zijn dat ik me vergis, maar ik denk dat deprof verbouwereerd was van zoveel stupiditeit.

Iets later vroeg ze hem of ze in dat ijs veel vissen vonden, om op te eten, en dan iets van de eskimo’s ‘t één of ‘t ander.

Ik zeg “’t één of ‘t ander” want ik heb de rest van de vraag niet gehoord, ik had het te druk met naar de radio te roepen van GIJ DOMME KOE ESKIMO’S WONEN NIET OP DE ZUIDPOOL en ook wel minder voor publicatie vatbare uitspraken in verband met de aanwezigheid van vissen in die ijskernen, cilinders ijs van soms duizenden meters diep onder het oppervlak.

Geen momént klonk het alsof ze het niet hartsgrondig meende, wat ze aan het zeggen was. Behalve dat ze die mens eigenlijk alleen maar belde omdat ze een ijsblok nodig had voor de één of ander non-stunt voor Kopenhagen, en van zodra ze die prof een stuk ijs had doen beloven, smeet ze de telefoon zowat dicht.

En gedomme wat kan ik me aan haar stopwoordjes ergeren! Haar “è?” achter zowat elke zin bijvoorbeeld, ik krijg er iets van.

En oooooh wat kan ik mij ergeren aan haar stem! Dat bijna ranzig lijzige, slepend trage, akelig poging-tot-slaapkamerstemachtige—zo’n zwakke poging tot Lutgard Simoens die eigenlijk weinig anders dan een “het interesseert mij eigenlijk allemaal niet” projecteert.

Het slaat in mijn buik als ik er nog maar aan denk.

Het positieve: na zo’n begin van de dag wordt zelfs een dag spitsmuizen castreren aangenaam werk.

21 reacties op “Peeters”

  1. “GIJ DOMME KOE ESKIMO’S WONEN NIET OP DE ZUIDPOOL”

    Wacht maar, wacht maar …

    Niet zo heel ver in de toekomst zullen de Eskimo’s ook een referendum organiseren. Met de vraag wie een echte Eskimo wil blijven. Immers, met het steeds verder afsmelten van het Noordpoolijs zal ook hun leefwereld er heel anders gaan uitzien. Deze die echt Eskimo willen blijven zullen verhuizen naar de Zuidpool, wegens meer ijs aldaar.

    Ironie van het verhaal. Het aards magnetisme zou “binnenkort” wel eens kunnen omswitchen. Het magnetisch noorden en zuiden wisselen. Dan moeten we de Noordpool de Zuidpool gaan noemen. En die Eskimo’s die NIET wegtrokken zullen dan toch … op de Zuidpool wonen.

    Die “domme koe” wist dat allemaal, vandaar …

  2. Man, ik ben blij dat er nog mensen zijn die zo’n hekel hebben aan Annemie Peeters … God, wat verlang ik terug naar Fried’l Lesage die vroeger tussen 9 & 10 haar programma presenteerde. Een rustig tempo en gasten die konden uitspreken, om maar iets te zeggen.

  3. In mijn omgeving ken ik niet veel mensen die Annemie Peeters graag bezig horen op de radio – om dezelfde redenen als hierboven aangehaald. Waarom, Radio 1, waarom?

  4. Ja Takke, want een rechtse rakker die van ‘s ochtends vroeg in je oren zit te roepen is veel en veel aangenamer…

  5. radio 1 staat hier dagelijks op tot 9u en vanaf 11u.
    ergerlijk stemgeluid, onnozel vragen en de mensen nooit laten uitspreken als ze niet zeggen wat mevrouw wil dat ze zeggen…
    en direct daarna Ruth Joos : het contrast kan niet groter ! Dat moeten ze bij de VRT toch ook horen ?

  6. Misschien een gelegenheid om ‘s een top 3 te maken van meest aangename radio-stemmen.
    Die van mij alvast:
    1. Koen Fillet
    2. Friedl’ Lesage
    3. Geertje De Ceuleneer

    En ja, ik erger mij ook mateloos aan Peeters.

  7. Héwel zet dan eens Bjorn van Q-music op om 05h00 ‘s morgens..niks is zo goed om het bloed te laten stromen op een onmenselijk vroeg uur als een ADHD’er op de radio..

  8. Ik ergerde mij vroeger ook aan Peeters. Nu niet meer. Nu houd ik er zoveel van om me aan haar te ergeren, dat ik er dagelijks naar uitkijk.

    Ik zeg weleens “waren we allemaal maar wat meer Tanja Dexters, de wereld zou een pak contenter zijn.” Maar eigenlijk geldt dat ook voor Annemie Peeters.

Reacties zijn gesloten.