Het meest vervelende aan veel boeken lezen met uw Kindle, ik zal het maar meteen in de groep gooien, is het aan het ongelooflijk grenzende aantal mensen die het plots OK vinden om u in de trein, in de metro, op het perron, op straat aan te spreken.

“Oh, is dat zo’n, dinges, e-boek?” of “En leest dat eigenlijk gemakkelijk?” of “En hoeveel kost dat nu eigenlijk?” of “En hoeveel boeken kunnen daarop?” of gewoon “En, content?”

Antwoorden: ja, ja, ik weet het niet meer maar minder dan 200 euro, honderden en honderden, en zeer zeker, ja.

Ik ben er bijzonder tevreden van, van mijn Kindle. Ik zei een tijd geleden dat hij verdwijnt terwijl ik hem gebruik, in die zin dat op geen enkel ogenblik de technologie in de weg van het lezen zit, en dat is nog altijd waar.

Ik had er een mooie zwarte (lederen, maar dat doet er niet toe) omslag bij gekocht, en dat is een enorm schot in de roos: de Kindle is al een paar keer op de vloer gevallen, ik heb hem los in mijn rugzak of in een plastiek zat zitten, ik ben er zelfs al eens per ongeluk op gaan staan — en er is niéts aan te zien.

Er is niet veel over te zeggen, over de hoofdfunctionaliteit, ‘t is te zeggen het lezen. Het gaat uitstekend. Het ding ligt nog altijd fantastisch in de hand, het scherm is nog altijd zeer goed, op een paar uitzonderingen na (boeken die een soort Times-achtig lettertype gebruiken in plaats van het veel mooiere slab serif-achtige) is de typografie in orde, de resolutie is hoog genoeg, de snelheid valt mee, etc. etc.

Is het ideaal? Neent, neent.

Voor fictie heb ik geen enkel probleem. Ik las er onlangs bijvoorbeed MetaGame op (aangeraden, trouwens), en dat was van begin tot einde bij de meest aangename manieren om een boek te vinden (via een review in een SF-magazine waar ik op geabonneerd ben), te kopen (via de Kindle store terwijl ik op de trein zat), en te lezen (in stukken van een paar tiental pagina’s hier, een paar honderd daar) die ik recent heb meegemaakt.

Voor non-fictie, of beter, voor boeken waar een mens graag eens over en weer bladert, is het iets minder. In het boek dat ik nu voornamelijk aan het lezen ben, Did God Have A Wife? Archaeology And Folk Religion In Ancient Israel (het “vervolg” van What Did the Biblical Writers Know and When Did They Know It?: What Archaeology Can Tell Us About the Reality of Ancient Israel dat ik een paar maand geleden op papier las, en van Who Were the Early Israelites and Where Did They Come From? dat één van de eerste boeken was die ik voor de Kindle kocht), staan er behoorlijk veel illustraties.

Die illustraties komen goed over, daar niet van, maar dan zit ik een paar (Kindle-)bladzijden later, en verwijst de auteur naar de illustratie op (papieren) bladzijde pakweg 150. Maar de Kindle hééft helemaal geen pagina-nummers, ah nee, de letters kunnen groot of klein zijn, en de pagina landscape of portrait!

Een écht e-book zou dan natuurlijk hyperlinken, maar William Dever schrijft voor gewoon papier, en bij Amazon hebben ze niet de moeite gedaan om er —behalve dan in de inhoudsopgave— links in te steken.

En op dat moment is het wel wat vervelend, ja. Om te gaan bladeren in een boek waar het een tijdje duurt (een halve seconde? een seconde?) om een bllad om te slaan.

Ook vervelend: de keuze aan boeken is groot, zeer zeker, maar niet groot genoeg. Ik was van plan mijn eerste science fiction & fantasy-ervaringen, met boeken die ik gelezen had maar niet zef in mijn bibliotheek zitten heb, te herdoen op Kindle. Jack Vance, bijvoorbeeld, daar heb ik láng niet alles van in huis dat ik er de laatste bijna-dertig jaar van gelezen heb.

En ik wou The Demon Princes kopen en de verschillende Planet of…-boeken, waar ik er hier en daar één van heb en de die ik voor de rest alleen in Nederlandse vertaling gelezen had, uitgeleend van de stadsbibliotheek. En Dying Earth, dat ik alleen in Franse vertaling gelezen had, uit de bibliotheek van mijn vader.

Maar helaas: de Kindle Store heeft alleen de Lyonesse-trilogie staan. Die heb ik op papier, en die heb ik onlangs nog herlezen. Pech.

Of ik wou de machtige Malazan-boeken van Steven Erikson kopen: op papier zijn ze enorm onhandig te lezen, en ik wil ze echt herlezen. Helaas, ook daar. Glen Cook’s Black Company? Zelfde laken een broek.

Bottom line: er staan gewoon niet genoeg boeken in de Kindle store. Ik mag hopen dat het betert in de toekomst.

*
*   *

Met wat ik nu weet, zou ik nog altijd zo’n Kindle gekocht hebben? You betcha.

(en, trouwens: geen moment eraan gedacht om een Nook te kopen, en gelukkig maar)