Het is zo voorspelbaar als iets, en toch blijft het gebeuren: discussies over roken op café.
Onlangs op Gentblogt schreef René een stukje vóór roken op café, en ‘t zat er weer bovenarms op. De rokers gooien het tegenwoordig over de Calimero-boeg, heb ik de indruk – oh here we worden onderdrukt onze vrijheid wordt beknot met al die intolerantie, dat soort dingen. En ook dat het de vrijheid beknotten is van de cafébazen als ze verplicht worden om roken te verbieden. En dat “de niet-rokers” dan maar moeten naar niet-rokers-café’s gaan als het hen niet aanstaat.
Ach ja.
Geef het nog een paar jaar en de discussie hoeft niet meer gevoerd te worden: het wordt tóch verboden. Binnen een paar jaar zijn we dus gelukkig van die steriele dovemansgesprekken af, net zoals we al een tijdje van de discussie “niet-rokers moeten maar aan de andere kant van de wagon zitten in de trein” af zijn, en van het argument “niet-rokers kunnen toch altijd kiezen om aan de andere kant van het vliegtuig te zitten”.
Jammer dat er tussen nu en dan nog wat doden zullen vallen, maar bon.
Reacties
19 reacties op “Die rokers, het zijn me er eentjes”
Ach, roken is op dit moment de gezondheidsbedreiging van de dag waarover we allemaal plots heel bezorgd gaan zijn. Ik zie de slinger uiteindelijk nog verder door slaan naar een totaal verbod, alvorens de tegenbeweging weer ingezet wordt, cfr. de Prohibitie.
Ja, precies. Zoals met die veiligheidsriemen in de auto’s. Of zoals met zware metalen in het drinkwater ook: de tijd komt nog wel dat er een tegenbeweging komt.
Je kan het in het belachelijke trekken, maar het blijft een zeer selectieve regulering van één welbepaalde vorm van zelf-schadelijk gedrag. Uw redenering hier luidt echter “het verbod komt er, dus het verbod is gerechtvaardigd”. Minstens even simplistisch als de uitspraken die u aanhaalt.
Het enige legitieme argument voor een rookverbod is het passief roken. Deze zijn zeker reëel, echter er is hier veel hysterie over. Om even demagogisch te doen: een dronken bestuurder doodt veel sneller en efficiënter dan een roker die in dezelfde ruimte als een niet-roker gaat zitten.
Voor de goede orde: ik ben niet noodzakelijk tegen een rookverbod, alleen betwijfel ik de motivaties van de initiatiefnemers en stoor ik mij aan de superieure houding van bepaalde voorstanders die zichzelf blijkbaar verheven voelen boven de rest omdat zij aan deze ene, particuliere verslaving hebben weerstaan.
Is er eigenlijk 1 voorbeeld van een stad/staat/land waar er 1 jaar na het invoeren van een rookverbod geen overgrote meerderheid van de bevolking uiterst tevreden is met dat verbod? Inclusief een groot deel van de rokers zelf?
Hier is Californie heb ik die discussie niet meer meegemaakt, maar ik woonde in NYC toen het verbod daar werd ingevoerd. Zelfde argmenten als overal, maar na een jaar was er eigenlijk geen hond meer die er nog een punt van maakte. De rokers zelf vonden het dikwijls een vooruitgang voor hun sociaal leven: samen kletsen aan de ingang van de bar met onbekenden.
Opnieuw hetzelfde verhaal weer een paar jaar later in Ierland.
Ik verwacht eigenlijk net hetzelfde als het in Belgie ook zover is.
In NYC was het hoofdargument tegen het verbod niet zozeer het passief roken tov de klanten, maar wel dat van het personeel. Een veel beter te verdedigen argument en m.i. niet hysterisch.
Ik moet toegeven dat ik daar niet aan gedacht had. Dat is zeker waar.
Tuurlijk wordt er na een jaar geen punt van gemaakt, wat verwacht je? Een jaarlijkse betoging ofzo? Daaruit besluiten dat iedereen er achter staat… dat is er volledig naast.
Net als de vergelijking met de trein trouwens. De trein is onderdeel van het OPENBAAR vervoer. Een café is nog steeds eigendom van de eigenaar, en die mag nu zelfs in zijn eigendom niet meer roken. Prachtig die vrijheid!
Ik verwijs graag naar het volgende artikel, gepubliceerd twee jaar na de smoking ban in NYC:
http://www.nytimes.com/2005/02/06/nyregion/06xsmoke.html?_r=1
Geen link, helaas, maar een jaar na de smoking ban in Ierland zijn er nagenoeg identieke artikels in de pers verschenen.
Voor de rest heb ik nergens beweerd dat “iedereen” dat fantastisch vind. Maar het staat vast dat veel tegenstanders het al bij al toch een goeie zaak vinden. Mooi geprobeerd toch.
Tenslotte: mijn werkgever heeft zich aan heel wat veiligheids- en gezondheidsregels te houden, het gebouw is nochtans wel zijn eigendom. Dat lijkt me al bij al niet zo onredelijk.
Ik ben zelf een gelegenheidsroker (ja, dat bestaat) en ik ben een voorstander van het algemeen rookverbod op café. Ook personeel in de horeca heeft recht op een rookvrije werkplek + het is veel fijner om op café te kunnen gaan zonder dat je ogen beginnen tranen van de rook.
Mijn zus woonde tot voor kort in Ierland, en na het algemene rookverbod is het pubbezoek daar – na een initiële terugval – zelfs gestegen. Ik verwacht dat eenzelfde trend zicht ook in België voortzet.
Na anderhalve maand niet-roker zijn, nog meer voorstander van een rookverbod op café dan ervoor, omdat ik nu pas echt de overlast opmerk wanneer ik op café zir.
Op veel plaatsen kan je eigenlijk nauwelijks ademen van de doemp die er hangt, zeker in de winter (wanneer de deur dicht blijft tegen de kou); Zolang je zelf rookt, merk je dat niet, maar als je niet meer rookt, valt op hoe slecht de lucht in zo’n café eigenlijk is.
En dat is best vreemd, want was die zeurende horeca niet al een tijdje wettelijk verplicht om voor deftige afzuigsystemen en rookvrije delen van hun café’s te zorgen? Begrijpelijk dat ze daar niet zo graag een hoop geld aan geven, maar ze zouden blij moeten zijn met het verbod: dat gaat hun minder geld kosten.
Want het kan ook met deftige afzuigingen en dergelijke. In Las Vegas mag in de casino’s wel gerookt worden, maar dat merk je alleen maar als je langs een roker zit. Uiteraard willen ze daar dat ook rokers zo lang mogelijk aan hun gokkasten en goktafels blijven hangen, dus doen ze immens hard hun best om de overlast voor de niet-rokers te minimaliseren. Het gaat om immens veel meer geld dan een Vlaams café heeft natuurlijk, maar het kàn dus in theorie wel: roken toelaten zonder teveel overlast.
In Vlaanderen blijkbaar niet, dus laat dat verbod maar snel komen. Al vind ik het wel een gemiste kans van overheid en horeca dat ze er niet in geslaagd zijn om rookruimtes en rookzones op een deftige manier in te voeren. Het zou heel wat discussies overbodig maken.
Wir sind allen ubermenschen
En nu nog het woord correct schrijven. 🙂
“Een dronken bestuurder doodt veel sneller en efficiënter dan een roker die in dezelfde ruimte als een niet-roker gaat zitten.” En zoals welbekend is in dronken staat een auto besturen volkomen legaal. Oh nee, wacht…
Zelden heb ik mensen met dommere argumenten horen aankomen dan de oh zo “bedreigde” rokers. “Een auto stoot veel ongezondere lucht uit” — klopt, en vandaar dat al jaren er strenge emissienormen zijn (waar trouwens ook over gezaagd wordt). Maar in tegenstelling tot een auto/bus doet een sigaret niks meer dan giftige dampen produceren.
Enzovoort. En dat duurt nu al jaren omdat onze idiote politiekers geen knopen durven doorhakken en dan maar compromissen sluiten tot in ’t absurde.
En welke nuttige functies vervult alcohol?
“En welke nuttige functies vervult alcohol?”
Dezelfde als sigaretten, maar als ik vlak naast u alcohol drink, sterft u daar niet aan. En een heel café mag alcohol staan slurpen, dan nog zullen uw kleren niet stinken, noch zullen uw ogen tranen wanneer u thuis komt.
Onlangs op een familie-etentje verdedigde ik met veel verve een gelijkaardig iets, een verbod of verplichting op het 1 of ander, we hebben ze maar te kiezen de laatste tijd… Tot mijn broer, die net een tijd Afrika (oa Tanzania) had doorgereisd, het niet kon laten toch wat te gaan nuanceren. Zo vertelde hij over de aankomst op het vliegveld, waar iemand zat te roken in het gebouw. En hoe “erg” hij en zijn vriendin dat initieel vonden, hij zeer wij dit reeds als slecht veroordelen. En hoe hij later ook grote ogen trok bij heel de levenswijze in dat land. Hoe voeding wordt bewaard, hoeveel mensen op een busje worden gepropt, hoeveel mensen er nog aan dat busje hangen aan de buitenkant, hoe weinig regels er zijn in het verkeer…
Je gaat me niet horen beweren dat het beter is, geenszins. Maar het deed me toch nadenken over de manier waarop wij alle mogelijke “gevaren” proberen weg te werken door verplichtingen en verboden. Hoeveel regeltjes er worden geïnstalleerd en wat dat misschien wegneemt aan… spontaneïteit, vrijheid, leven? Ik weet het niet, maar sindsdien moet ik daar altijd aan denken bij dergelijke discussies. Maar goed, het is maar een kleine bedenking, los van het specifieke rookverbod. Ik krijg liever niet alle übermenschen (als ik het maar niet verkeerd schrijf!) over me heen 🙂
“En een heel café mag alcohol staan slurpen, dan nog zullen uw kleren niet stinken…”
Dat is nu ook weer niet waar. Er kan redelijk wat gerstennat en andere worden gemorst op jan en alleman als heel ’t café poepeloerenzat is. Of ooit al aan een cantus meegedaan?
Wat vaak aangehaald wordt als tegenargument is dat dit slecht zou zijn voor de horeca. Echter een o zo zwak argument omdat in alle landen waar het deftig ingevoerd is dit slechts een tijdelijke dip is geweest. Nl. totdat de niet-rokers geloofden dat ze op cafe konden gaan zonder rook.
De nieuwe wetgeving, met uitstel van een absoluut verbod is echter wel slecht voor de horeca. Nu zullen sommige cafe’s nog hun rookafzuiginstallatie moeten vervangen, ook al heeft die geen nut meer binnen 2 jaar. Extra kosten dus die nog moeten gemaakt worden dankzij het compromis.
Nog een interessante invalshoek: http://feedproxy.google.com/~r/Brusselblogtbe/~3/XYQf7AAtUOQ/mogen-rokers-nog-asemen.html
Ik snap zelfs niet dat mensen roken en alcohol vergelijken op dit punt, de alcohol wordt doch niet met een trechter door de keel van een niet-drinker gegoten of zo?
Anyway, nuance is belangrijk en ik heb intussen al heel veel gesprekken gevoerd over het onderwerp. Ik begrijp bijvoorbeeld waarom de bezoekers van een volkscafé waar sowieso al weinig mensen komen, maar waar wel een sociale cohesie te vinden is, boos zijn. Het is immers vooral de rook van vele mensen samen die merkbaar hinderlijk is. Een volkse kroeg overdag en een muziekcafé ’s nachts: het is niet te vergelijken.
Het is bijna jammer te noemen dat men “rookdichtheid” niet met een eenheid kan aanduiden of meten, zoals decibels. Los van het feit dat alle rook giftig is, natuurlijk. Maar toch, ik gun de stamgasten van die kroegen hun sigaret, en ik zal er zonder twijfel ook binnen stappen om koffie te drinken, zoals ik bv. ook in Het Kanon in Gent doe.
Roken is niet de “hype” van het moment, het is al jaren een issue, maar nu wordt het menens omdat de wetgever ingrijpt. Als ik de balans opmaak: een goede en noodzakelijke ingreep, met een aantal onaangename bijwerkingen.
De discussies die gevoerd worden op fora zijn onbegrijpelijk. Hard tegen hard. Rokers en niet-rokers verzinnen gruwelijke maatregelen tegen elkaar, zonder eigenlijk te beseffen dat ook hun vriendenkring, hun familie zonder twijfel een mengeling zijn van rokers en niet-rokers.
De forumziekte, krijg ik ervan. Het is leren leven met de wetenschap dat mensen die vroeger géén mening hadden zich nu allemaal geroepen voelen zich bij een standpunt aan te sluiten maar zonder de minste kennis van discussie voeren op een constructieve manier.
Als er één reden is waardoor ik de laatste jaren zin kreeg om een sigaret op de steken, dan is het door mijn eigen ergernis daaromtrent. Waar ik meteen wil zeggen dat dit alles niet op gaat voor de meer genuanceerde reacties alhier, chez Michel.