Mja, mja. Deze namiddag naar FACTS geweest, in Flanders Expo. Vorig jaar niet geweest, het jaar daarvoor (en daarvoor, etc) wel, toen het nog in het ICC was.

Het was, en ik ga daar niet omfloerst over doen, not my cup of tea. De kinderen zeiden na afloop precies wat ik dacht: veel groter, maar veel minder gezellig, en ook wel wat vuil, en veel minder te doen.

En wat er was, leek gewoon bij elkaar gepropt: zo wou ik wel gaan luisteren naar Dirk Benedict, maar die gaf een interview in zo’n soort hokje waar ik hem niet eens kon zien — terwijl er rondom ettelijke honderden vierkante meter plaats was

Veel meer tristesse, ook, dan ik me herinnerde: hetzelfde versleten diorama van Hoth, bijna overal ongeveer dezelfde voorwerpen (zwaarden, comics, DVD’s, beeldjes) als jaren geleden — met patina van jaren onverkocht van beurs naar beurs gesleept te worden, veel minder cosplayers. Veel uitgebluste mensen precies ook: niet alleen die dutsen van ‘Allo ‘Allo die daar in een hoek stonden geduwd en waar iedereen voorbij liep, maar ook de bezoekers zelf.

Misschien dat het ondertussen bij iedereen doorgedrongen is dat het niet veel zin heeft om DVD’s van anime en watnog aan te bieden voor verkoop, als ze op Blu-Ray-kwaliteit te downloaden zijn van op het internet? Dat Lord of the Rings en Sar Wars ondertussen al te lang gedaan zijn? Misschien dat het weer er voor iets tussen zat?

In ieder geval deed het kader er absoluut geen goed aan: Flanders Expo is gewoon vuil, en er was zelfs geen poging tot gezelligheid. Heelder hoeken van hallen die vol met vuiligheid lagen, bijna nergens iets om te eten, en tenzij ik er naast gekeken heb, nérgens een plaats om gewoon te zitten.

Ja, een tafel met hotdogs (drie euro voor een papperige sandwich met een lauwe witteproduktenzwanworst), en een soort cafetariahoek (drie euro voor een cola), en een Fransman (?) met een snoepkraam (een zak gekocht voor de kinderen: 24 euro 60, en de snoepen waren zowaar verslegen). En alles kostte zoveel geld: ik kon nog net een euro uit mijn broekzakken en jaszakken bijeen scharten: daarmee mochten maar twee van de vier kinderen die dringend moesten, ook effectief het toilet binnen.

Hrm. Ik was niet content. ’t Is te hopen dat het beter is volgende keer.

De buit, ook al wegens bijna nergens kunnen betalen met een kaart — of enkel vanaf 100 euro met kaart kunnen betalen, was navenant: één beeldje gekocht, van een Skeksis.

Oh, en vier contactlenzen. Twee zwarte, en twee witte:

Dat zal mij van pas komen als ik nog eens ergens moet uitgaan. Of als er kinderen voor Halloween langskomen: