NMBS-woes

Vandaag thuisgewerkt wegens staking, en oh boy ik ben een slechte mens om thuis te werken. De voorgeschiedenis: vrijdag naar een verjaardagsfeestje geweest, en dan door omstandigheden blijven slapen tot zondagochtend. Een halve liter lauwwarme gin-tequila-vodka had er iets mee te maken (damn you Joke!), maar het waren voornamelijk de twee weken vóór die zaterdag die me een beetje doen crashen hebben.

En dan natuurlijk de zondagnacht min of meer doorgezeten, maandagochtend blijven liggen: het is de schuld van de NMBS dat ik niet in één stuk van negen tot vijf gewerkt heb. Als de trein had gereden, had ik gewoon de hele dag op mijn bureau gezeten en had ik doorgewerkt, in plaats van nu in stukken en beten en tot in de nacht. Ik ben gemaakt om buiten mijn huis te werken, aan een bureau.

Ik heb het trouwens opgegeven te denken dat ze het goed menen, sommige van die vakbondsmannen. Morgen zal het weer van dat zijn, heb ik gehoord: de riem gaat er blijkbaar af in Brussel-Zuid, van 15u tot 17u. Mijn trein is om 17u38: wedden dat het problematisch zal zijn om morgen naar huis te raken?

Pff.

3 reacties op “NMBS-woes”

  1. Gisteren was ‘t miserie, maar vandaag. Jongens, laat die mannen maar eens meer actie voeren. In tijden niet meer zo stipt gereden en dan nog in een quasi lege trein. Op ‘t spitste spitsuur.

Reacties zijn gesloten.