Er zijn er die er helemaal tegen zijn, tegen de stadshal op het Emile Braunplein. Ik niet. Ik kom er elke dag twee keer voorbij, en ik ben nu al een grote fan.
Als de stellingen weg zullen zijn en alles afgewerkt zal zijn, en het groen groen zal zijn en de bomen bebladerd en de bloemen in bloei: dat wordt een prachtig kloppend hart tussen de drie torens.
Ze waren al een tijdje bezig aan de zijmuur aan de ene kant, en vanmorgen zag ik dat ze aan de andere kant bezig waren. Vanavond, hoera! zag ik dat ze aan één van de vier kanten van het dak begonnen waren. En dat ze, zo ongelooflijk wijs, de binnenkant wat verlicht hadden:
Het is maar een klein stukje dat al afgewerkt is, maar ik vind het magisch schoon. Een zwevend schip van kleine lichtjes.
Reacties
4 reacties op “Venstertjes!”
Het is/was een gewaagd project dat ik altijd het voordeel van de twijfel heb gegeven en waar ik meer en meer fan van wordt. De hele site lijkt inderdaad een harmonieus geheel te gaan worden en de constructie lijkt geen historische kitch te worden en lijkt niet te vloeken met de omgeving.
Het ding zal magisch zijn, met lichtjes en al: dat wel. En het enige dat men kan zien is inderdaad die stadshal die alle aandacht trekt. En de verlichte kerstboom die er elk jaar staat. Historische gebouwen zijn er vakkundig door uitgegomd. De toeristische folders aanpassen, dus? Leve de toekomst?
De geschiedenis heeft ook haar waarheid. Waar nu het Emile Braunplein is, stonden zeker 700 jaar lang stenen huizen, en wellicht duizend jaar bebouwing.
De Korte Ridderstraat bestaat nu niet meer, maar de driehoek Sint-Niklaaskerk / Cataloniëstraat / Korte Ridderstraat was volledig bebouwd:
Het masterplan van Robberecht en Daem is mer dan wat bouwelarij, serieus. En in deel één staan er meer dan genoeg plannen en foto’s van hoe het was voor er met de grove borstel door het middeleeuwse stadsweefsel gegaan werd.
Toen ik de plannen eerst te zien kreeg was ik enorm tegen. ‘k Was ervan overtuigd dat het een grote duivenkooi zou worden. Maar ‘k heb Robbrecht en Daem wel altijd goede architecten gevonden dus dacht ik ze het voordeel van de twijfel te geven en zou ik dus afwachten met mijn oordeel tot het er stond. Die overdreven contrare reacties van anderen, duwden mij dan volledig richting ‘voor’ kamp. ‘k Vond het op den duur grapppig. De laatste keer dat ik er passeerde stond daar een man half naar die hal te vloeken, dat het toch een schande was, er kwam net geen stoom uit zijn neusgaten. Redelijk hilarisch eigenlijk.
En nu begin ik er ook meer en meer van te houden. Ik vind de impact op het plein een pak minder dan ik eerst had gedacht. Je hebt nog meer dan genoeg lichten en zichten op de historische gebouwen.
En nu met die raampjes, zo had ik het nog niet gezien, zo ziet het er echt wel feëriek uit. Het idee van die stadshaard vind ik ook wel leuk. ’t Kan best gezellig zijn in de winter buiten temidden de stad rond een grote open haard te zitten.
Hopelijk vind ze een goede stabiele uitbater voor onder de hal en wordt het een bruisend plein.