The dangerous office: if it ain’t one thing it’s another. At the crack of dawn when you get in the spiders are all dry ‘n’ scratchy… the damp things where the pipes leaked through the ceiling… the switch things with the sharp little edges that can stab your back when you’re not looking… the wet puddles in the garage that you step in… they can all be DANGEROUS.

Sometimes the heater can hurt you (if you stand too close to it wearing your long black coat). And the stuff in the fridge has a mind of its own. So be very careful in the dangerous office. When the night time has fallen, and the spider are crawlin’ in the office of danger you can feel like a stranger.

…euh, maar parafrases apart: ’t was een rare dag op het werk vandaag. Ze zijn naast ons een gebouw aan het afsmijten, en dat is dus c-r-e-e-p-y.

Een heel gebouw — vijf of zo ex-industrieelachtig erfgoedachtige loftachtige verdiepingen — dat bradaboemgewijs infrasoon op zijn grondvesten davert: dat is niet zo leutig. Gelijk een lichte aardbeving, maar dan heel de tijd.

En dan ging Tim met de hond even naar beneden, en bleef begot de lift vastzitten toen hij een halve meter naar beneden was geraakt.

Een hele tijd later stapte de liftreparatieman buiten, en het zou kunnen dat ik mij vergis, maar ik denk dat ik hem iets hoorde mompelen van “levensgevaarlijk”. Niet dat ik mij zorgen maak: vooraleer een lift naar beneden stort, moet het hele gebouw al instorten. Maar ’t zal dus voorlopig geen lift zijn: hij is dood en begraven. Snirf.