We zaten op het strand, Sandra achter een tent tegen de wind met de papieren bloemen die moesten verkocht worden, de kinderen in en uit het water (zwem-t-shirts, beste uitvinding in lange tijd), en ik op de plooistoel, met een boek in de branding (Anne McCaffrey’s Pern-boeken aan het herlezen, ha).

Er waren al wolken toen we toekwamen, maar toen waren er plots veel meer wolken, en was het plensbui, met alleen in de verre verte nog een beetje blauw::

 — en uiteindelijk zelfs dat niet meer: een muur van grijs van boven tot onder, en dikke druppels. 

Ik ben naar het appartement voorgegaan terwijl de rest tenten en bloemen en gerief opplooiden, ik heb warme chocolademelk gemaakt, en dat was het dan, voor vandaag. Vanavond frieten uit de frituur en kip van de kip aan het spit-man.

Oh, en het slechtnieuws-goednieuws-nieuws van de dag? Ik ging bij de apotheker met één van mijn voorschriften mijn favoriete gespecialiseerde pijnstiller halen, en de apotheker zei me na een minuut of vijf rommelen in zijn kasten dat het middel dat ik wou uit de handel genomen was. Zo jammer! Het werkte zo goed, en ik was zo’n fan van de nevenwerkingen! 

Er bleek wel iets gelijkaardigs te zijn, waar zelfs geen voorschrift voor nodig was. Ha. We zullen zien, vannacht.