Als het allemaal dichterbij komt, dan wil dat ook zeggen dat er weer beslissingen moeten genomen worden.
Beslissingen zoals daar zijn, om te beginnen: de kleur van de gevel. En ja, dat is zowat de eerste beslissing die we moeten nemen, want het allereerste dat er gaat gebeuren, is dat we eindelijk van ons enkel glas af zullen zijn, en overal nieuwe vensters zullen hebben.
(In de winter was het hier niet uit te houden zonder dikke dikke gordijnen, in de zomer ook niet.)
En nieuwe vensters, dat wil ook zeggen dat we eigenlijk best meteen al de kleur kiezen, dan kunnen die in de fabriek geverfd worden met de machine in plaats van achteraf geklieder met maskeertape en stellingen en allerlei.
Dit is hoe Google Streetview zegt dat het huis er nu uitziet:
‘t Ziet er in het echt tegelijkertijd beter uit (alles staat wel degelijk waterpas, bijvoorbeeld) maar helaas ook slechter: de kleur is een vreemd iets tussen rottend zalmroze en tenenkaas.
Omdat het (echt waar) een beschermd stadsgezicht is, zijn we niet heel erg vrij om zomaar wat te doen, maar moeten het beperkt houden tot tinten van wit voor de gevel en één kleur voor het hout.
We hebben één kleurelement in de gevel zitten dat we wel willen houden — dat blauw stuk glas in het raam beneden — en dus hadden we gedacht aan iets in deze zin:
Zo’n soort petroleum-achtig blauw voor het hout, en lichtlichtblauw voor de gevel, behalve een iéts donkerder streepje onderaan.
Maar van zodra ik dat op een beeldje zet, dan slaat de angst al meteen toe, van eikes nee. En van dat gaat zó het verkeerde blauw zijn, en dan zitten we daar, met een huis dat er gelijk een smurf uitziet.
Enfin. Ik voel dat het nog een paar keer over en weer zal gaan.
Reacties
13 reacties op “Verbouwingen: gevelbeslissingen”
Schoon! En nee, dat gaat niet het verkeerde blauw zijn, pakt een grijsblauw, kies op een kleurenwaaier en de mengmachine gaat dat perfect maken!
‘k vind dat blauw best wel passen. Een guillotineraam is wel moeilijk luchtdicht te krijgen dus risico dat je daar toch nog wat tocht van zult krijgen.
Tocht is zuurstof, zeg ik altijd.
Wij zijn hier ook aan het schilderen (een achtergevel weliswaar), en wijze raad van moeder-de-vrouw: kleuren op staalkaartjes zien er altijd lichter uit, en op een groot oppervlak dan weer donkerder. We hebben hier overal wat wit moet bijmengen om ‘ons gedacht’ te krijgen.
Het is zoals met de kleur van behang: op de rol ziet het er fel en druk uit, maar een keer aan de muur valt het mee. Je moet dus zéker altijd voor een tint of twee te fel gaan. Mosterdgeel, of oranje!
Over tocht : de goede praktijk is dat je zo luchtdicht mogelijk bouwt en in de leefruimten raamroosters (regelbaar/zelfregelend) voorziet, gecombineerd spleten onder de binnendeuren en extractie in de natte ruimten, zodat je gecontroleerd kan ventileren.
Ik wil je niet van je oorspronkelijke idee afbrengen, maar als de gevel toch geverfd wordt, dan staat de stelling er toch en kan de schilder toch ook ineens de ramen doen. Zo kun je eerst stalen laten zetten en op basis daarvan met een (iets) geruster hart de knoop doorhakken. En op het gigantische bedrag van een gevelrestauratie maakt dat ook niet veel uit ;-).
Oranje gevel, blauwe ramen, niet plooien !
Opgelet Vlaanderen!
Ah kijk, nog beter
Ga idd voor grijs en dan zo’n blauw, dat gaat mooi zijn. Zeker geen wit nemen. Dan kun je elk jaar schilderen.
Perfect jong!
Die leeuwen in combinatie met dat guillotineraam doen het hem helemaal.