Gelezen: The Bloody Red Baron

Dertig jaar na Anno Dracula! Dracula zelf is uit Engeland weggejaagd en heeft postgevat aan de zijde van de Kaiser.

Zoals Anno Dracula een ode was aan de grote Victoriaanse vampierenverhalen, is dit een mengeling van vampieren en Eerste Wereldoorlog en andere ficrie begin 20ste eeuw: Docteur Mabuse, Dr. Caligari, Doctor Moreau, Jay Gatsby, Graf Orlok, Rotwang (van Metropolis), Robur (le conquérant), Biggles, Herwert West (re-animator!), Simon Templar  – en echte personen: Poe, Kafka, Mata Hari, Fokker, Hindenburg, Göring, Ludendorf, Churchill (en ontelbare, ontelbare anderen).

Het verhaal is redelijk straightforward: de Duitsers doen vreemde experimenten met vampieren, onder meer Manfred von Richthofen, en de geallieerden proberen eerst te achterhalen wat er precies gebeurt, en dan er iets aan te doen. Poe, gedesillusioneerd in de VS en verhuisd naar Praag, wordt onder de arm genomen door de Duitsers om een biografie/heldenverhaal van de Rode Baron te maken. Kate Reed, vampier en journaliste, trekt op onderzoek.

Dat soort dingen.

De atmosfeer en de wereld en de details zijn belangrijker dan het verhaal, vrees ik. En het einde valt een beetje plat. Maar het blijft wel de moeite, en op naar nummer drie.

[van op Boeggn]